Waarom huil je als je uien snijdt? Er zijn 5 manieren om tranen te voorkomen

Uien snijden en niet huilen is de droom van iedereen die veel gerechten moet bereiden met de toevoeging van deze groente. En het is heel goed mogelijk, omdat er veel manieren zijn om het “traangas” dat door uien wordt uitgestoten te neutraliseren.

Waarom maakt ui ons aan het huilen?

Hoe vreemd het ook klinkt, uien willen niet gegeten worden. Daarom beschermt het zichzelf zo goed als het kan, door samen met het sap speciale giftige stoffen te spuiten, traangas genaamd. Terwijl we proberen uien te hakken voor salade of borsjt, ervaren we in wezen een kleine lokale oorlog met traangas.

Feit is dat alle planten tijdens het evolutieproces de capaciteiten verwerven die ze nodig hebben om te overleven. Inclusief de mogelijkheid om vijanden weg te jagen die voortdurend proberen het sappige groen te vermalen. Iemand probeert zichzelf te vermommen als een oneetbaar object, bijvoorbeeld een steen, zoals Lithops doet. Iemand signaleert met zijn geur: eet me niet, ik ben smakeloos (bijvoorbeeld alsem). En iemand anders, zoals een ui, valt, wanneer hij wordt gesneden of gebeten, de vijand aan met giftige stoffen, in een poging onaangename sensaties te veroorzaken.

Hoe uien hakken zonder te huilen?

De vluchtige stof in uien wordt thiopropanol-S-oxide genoemd. De chemische formule is C3H6SO. Wanneer het in onze ogen komt en in aanraking komt met vocht, valt het uiteen, waarbij zwavelzuur vrijkomt. De hoeveelheid is verwaarloosbaar en is niet schadelijk voor de gezondheid, maar het slijmvlies ervaart irritatie. Dit is de reden waarom we huilen terwijl we uien hakken.

Veredelaars hebben diverse uienrassen ontwikkeld met een minimaal thiopropanol-S-oxidegehalte. Maar ze zijn nog niet populair geworden en zijn nog niet geïntroduceerd in de massacultuur, dus we kunnen alleen maar meer en meer nieuwe manieren bedenken om onszelf te beschermen tegen ‘ui-aanvallen’.

Wij gebruiken een bril

Op de website van AliExpress kun je speciale anti-uienglazen vinden. Hun prijs varieert van anderhalf tot drie dollar, en het ontwerp lijkt sterk op een zwemmasker. Aan de binnenkant is een afdichting van spons aan het frame bevestigd. Het hecht aan alle kanten stevig op de huid en voorkomt dat traanvocht in de ogen dringt.

Indien gewenst kan een dergelijke bril met uw eigen handen worden gemaakt van schuimrubber, onnodige zonnebrillen en smeltlijm.

Traditionele methoden

Anti-uienglaasjes zijn pas een paar jaar geleden uitgevonden, maar mensen hebben deze groente lange tijd moeten schillen en snijden. Daarom hebben onze moeders en grootmoeders altijd gezocht naar een manier om zichzelf met de beschikbare middelen tegen traansubstanties te beschermen.

Hier zijn enkele eenvoudige oplossingen, hoe uien pellen, populair onder chef-koks:

• Om te voorkomen dat je gaat huilen bij het snijden van een ui, moet je de gepelde ui afspoelen onder koud stromend water. Het overtollige sap zal verdwijnen en er zal veel minder traanvocht in uw ogen terechtkomen. Het is ook de moeite waard om het mes regelmatig met water af te spoelen.
• Bij hoge temperaturen ontleedt thiopropanol-S-oxide het meest actief, en bij kou verliest het zijn scheureigenschappen. Daarom maakt een bevroren of op zijn minst gekoelde ui iemand niet aan het huilen. Het is waar dat je deze groente niet lang in de koelkast moet laten staan, en nog minder in de vriezer: door de kou verliezen uien hun aantrekkelijke uiterlijk, worden ze doorschijnend en een beetje slijmerig.
• Je kunt ook een brandende kaars naast de ui plaatsen. Omdat de traanvloeistof zich in een gasvormige toestand bevindt, zal deze opbranden voordat deze in je ogen komt.

Als je huilt van uien, moet je je ogen sluiten en een koude metalen lepel op je oogleden aanbrengen. De kou vermindert de irritatie en de tranen rollen niet naar beneden.

Naast het oogirriterende gas bevatten uien veel vitamines en andere nuttige stoffen, dus u moet ze niet uit uw dieet verwijderen. Bovendien weet je nu wat je moet doen, zodat deze groente je niet aan het huilen maakt.