Hoe kook je verschillende soorten pasta op de juiste manier in een pan en slowcooker?

Koken is onmogelijk zonder improvisatie. Zelfs eenvoudige pasta krijgt een onovertroffen smaak als je verschillende kruiden, kaas, sauzen, eieren, champignons, vlees toevoegt... Maar tegelijkertijd zijn er natuurlijk onwankelbare basisprincipes voor het bereiden van elk gerecht - algoritmen die volgorde, tijd, verhoudingen bevatten , temperatuurvoorbereidingen. Er is zo'n algoritme voor pasta. Vervolgens vertellen we je hoe en hoe lang je pasta kookt in een pan en slowcooker, hoeveel water je nodig hebt en hoe je dit heerlijke bijgerecht het beste op smaak kunt brengen.

Basisprincipes van "pastawetenschap"

Pasta is een product dat zowel eenvoudig als complex is. Veel beginnende huisvrouwen zijn bang om ze te benaderen: wat als ze inkoken, in pap veranderen of aan elkaar plakken tot één slijmerige klomp?

Ondertussen is pasta een van de populairste producten op onze tafel. Hoeveel gerechten kun je ermee bereiden:

soepen;
Marinepasta;
pasta met verschillende sauzen;
verschillende ovenschotels;
lasagne;
spaghetti;
salades;
pannenkoeken, enz.

Als je enkele eenvoudige regels kent, de verhoudingen volgt en de kooktijd niet overschrijdt, is er niets ingewikkelds aan het koken van pasta. Voor de meeste gerechten wordt pasta gekookt in een pan of slowcooker, wat u maar wilt.

Wat moet er gebeuren als gevolg van het koken? Zachte, maar enigszins elastische pasta, niet gaar, niet klonterig en niet drassig. Al dente pasta is misschien wel de enige uitzondering.Het is de bedoeling dat ze een beetje niet gaar zijn.

Wat heb je nodig om pasta te koken? Ongeacht of u ze in een pan of in een slowcooker wilt koken, de oorspronkelijke ingrediënten zijn hetzelfde:

de pasta zelf;
water;
boter (een beetje);
zout.

Het toevoegen van kruiden, kaas, sauzen of andere producten is afhankelijk van wat voor gerecht je wilt krijgen.

Subtiliteiten van koken op het fornuis

Hoe pasta correct koken? Het eerste dat u gewoonlijk doet als u pasta in een pan gaat koken, is het water aan de kook brengen. En hier wachten onervaren koks twee belangrijke valkuilen. Als je ze negeert, verandert de pasta na het koken onvermijdelijk in een grote kleverige klont.

Er moet voldoende water zijn. Wat veel betekent. Het is nodig. De verhoudingen zijn hier minimaal 1:6. Dat wil zeggen, voor 1 deel pasta heb je 6 delen water nodig. Anders zal het water tijdens het koken dikker worden door de gluten in de bloem.
U moet het water na het koken zouten voordat u het product toevoegt. Dit is ook verplicht. Veel mensen zout water om het koken te versnellen. Maar tegelijkertijd wordt het dichter, wat ook gunstig is voor verdere verdikking.

Om water zo snel mogelijk te koken, gebruik je andere trucs die de daaropvolgende smaak van het gerecht niet beïnvloeden:

bedek de pan met een deksel met de juiste diameter;
zet de brandervlam op maximale sterkte;
Kook het water voor in een waterkoker, wat veel sneller is, en giet het dan onmiddellijk in een pan en zet het op het vuur.

Giet de pasta voorzichtig in kokend gezouten water, zodat u zich niet verbrandt. Roer ze onmiddellijk grondig door. Bovendien moet je de pasta regelmatig en grondig roeren totdat deze gaar is. Dit is het derde geheim waardoor ze niet ineenkrimpen als ze klaar zijn.Bovendien voorkomt roeren dat de pasta aan de zijkanten of de bodem van de pan blijft plakken (en vervolgens verbrandt).

Wanneer het opnieuw koken plaatsvindt (dat wil zeggen, terwijl het product al aanwezig is), zet dan het vuur op de brander lager en kook de pasta gaar.

En hoe lang duurt het voordat het klaar is? Het antwoord hangt in de eerste plaats af van de kwaliteit van de pasta. Het is voldoende om kleine en dunne 4-5 minuten te koken, durumtarwepasta ongeveer 7 minuten te koken (je hoeft ze trouwens niet zo vaak te roeren - ze blijven niet aan elkaar plakken, maar het is beter om doe minder olie, anders wordt het pap). De rest wordt 8 tot 12 minuten gekookt. Meestal staat de kooktijd aangegeven op de verpakking, maar het is beter om de pasta regelmatig te proberen en er stuk voor stuk uit te halen. Het vermogen van de kachel kan immers ook aanpassingen maken: de één kookt het product wat sneller, de ander wat langzamer.

Na het koken wordt de afgewerkte pasta in een vergiet geplaatst en grondig gewassen onder heet stromend water (onder hoge druk). Dit is de vierde regel voor het maken van pasta die niet aan elkaar plakt. Als de pasta echter van hoge kwaliteit is, is spoelen niet nodig.

Hierna kunt u olie, kruiden en andere producten toevoegen.

Spaghetti heeft zijn eigen kooknuances:

Ze zijn niet kapot, maar als een ventilator in een ventilator geplaatst. Gaandeweg zullen zij er zelf volledig in afdalen.
Het is niet nodig om ze te koken totdat ze volledig gaar zijn; dit is slechts een al dente optie.
Het gekookte product wordt zonder spoelen in een vergiet geplaatst.

Kenmerken van koken in een multicooker

Deze methode is echt bijzonder. Te kleine producten zijn niet geschikt voor een slowcooker - ze veranderen gewoon in pap. En het proces zelf is radicaal anders:

doe de pasta onmiddellijk in de kom;
er wordt koud water in gegoten;
zout en voeg onmiddellijk olie toe;
Roer de ingrediënten niet tijdens het koken.

Er moet voldoende water zijn om de pastalaag met ongeveer één vinger te bedekken (ongeveer 2 cm). Het enige dat overblijft is het instellen van de juiste modus. Het hangt allemaal af van het model van de multicooker. Sommige hebben een “Pasta”- of “Pilaf”-modus, andere hebben een “Steam”-modus. Ze zijn allemaal toegestaan voor het bereiden van pasta. De nuance is tijd: deze is voor elke modus anders. Daarom verdient het de voorkeur om dit handmatig in te stellen. 12–13 minuten is het optimale interval voor een goed resultaat.

Na het multicooken moet het eindproduct grondig worden gespoeld onder heet water.

Nou, nog een laatste ding. Gebruik voor het koken van pasta, net als elk ander product, alleen gezuiverd water: gefilterd of gebotteld. En het is beter om een product te kiezen om te koken, niet van de goedkoopste, die er zelfs 'vies grijs en eng' uitzien. Het kan moeilijk zijn om dergelijke producten op te slaan, zelfs als je alle technische details volgt, veel “maskerende” ingrediënten toevoegt (zoals mayonaise, sauzen, mosterd, ketchup, knoflook, peper, verschillende kruidencomposities) of je toevlucht neemt tot andere trucs.