Wat is het verschil tussen zwarte olijven en olijven en is er een verschil tussen donker en licht fruit?

In huishoudelijke winkels kun je fruit vinden dat identiek is qua vorm en smaak, maar alleen qua kleur en naam verschilt. In dit opzicht hebben consumenten een vraag: wat is beter, zwarte olijven of zwarte olijven, en wat is het verschil daartussen. Om het antwoord te krijgen, hoeft u alleen maar de botanische beschrijving van de plant te raadplegen en de technologie van het inblikken te overwegen.

Is er een verschil tussen olijven en olijven?

Olijven en olijven zijn de vruchten van dezelfde olieplant: de olijf, bekend sinds de oudheid. Groeit in gematigde en tropische klimaten. Wijd verspreid in Zuid-Azië en Europa, Afrika, Australië en warme streken van Amerika. In Rusland worden olijven verbouwd op de Krim, Gelendjik, Toeapse en Sotsji. Deze cultuur wordt niet meer in het wild aangetroffen.

De olijf is een groenblijvende struik of boom met lange, knoestige takken. De stam is bedekt met ruwe grijze bast. De bladmessen zijn grijsgroen, met een zilverachtige tint. De vruchten zijn langwerpig, regelmatig ovaal van vorm en klein van formaat - van 7 tot 40 mm. Ze rijpen 4-5 maanden na het begin van de bloei.De oogst vindt plaats van september tot december, in sommige regio's duurt deze tot januari.

Maar als olijven en zwarte olijven hetzelfde zijn, waarom worden ze dan anders genoemd? Bovendien worden donkere vruchten vaker olijven en lichte olijven genoemd. In feite zijn beide opties uniek voor de Russische taal. In andere landen is slechts één naam bekend: olijf. En afhankelijk van de tint wordt er een verduidelijking toegevoegd aan de naam van de plant, “zwart”/“donker” of “groen”.

Waarom is de kleur van de vrucht anders?

De kleur van olijven hangt af van het type boom (struik), het rijpheidsstadium en het groeigebied. De tint kan variëren van lichtgroen tot dieppaars. Er zijn geelachtige, roze, bruine en kastanjebruine vruchten. Maar olijven zijn niet blauwzwart; ze krijgen deze kleur door een speciale verwerking.

Verse olijven zijn niet geschikt als voedsel, omdat ze erg bitter zijn en vaak onrijp worden geoogst. In de voorbereidende fase worden de vruchten gedrenkt in een speciale oplossing, waardoor de onaangename nasmaak verdwijnt en groene olijven een lichte, mooie "geelachtige" en zoute tonen krijgen.

En om een ​​donkere kleur te verkrijgen, zijn olijven bovendien verzadigd met zuurstof en ijzergluconaat. Na deze behandeling worden ze gitzwart, met een glanzende paarse tint.

Bessen of fruit?

Er ontstaan ​​vaak geschillen tussen consumenten over de vraag of een olijf een bes of een vrucht is. De eerste versie wordt ondersteund door het feit dat deze vruchten zaden hebben. En de tweede is gebaseerd op het feit dat olijven voornamelijk aan bomen groeien.

In feite zijn ze noch het een, noch het ander. Bessen, fruit en groenten zijn slechts handelsnamen voor de vruchten van bloeiende planten die zaden bevatten.Ze zijn onderverdeeld in 2 categorieën: sappig (steenvruchten en bessen) en droog (noten, peulen, dozen, enz.).

Olijven zijn een soort sappige steenvruchten. Ze worden gekenmerkt door een dikke schil, elastisch vlees en een harde steen. Volgens de kenmerken van de vrucht is kornoelje de dichtstbijzijnde “verwant” van dit oliezaadgewas.

Voedingswaarde en gunstige eigenschappen

Olijven zijn een bron van een aantal heilzame stoffen. Ze zijn rijk aan vetten; afhankelijk van de variëteit van het fruit bedraagt ​​de olieopbrengst 50-80%.

Olijven verrijken het lichaam ook met de volgende soorten componenten:

• eiwitten;
• pectines;
• suikers;
• catechines;
• fenolcarbonzuren;
• kalium, fosfor en ijzer;
• vitamines van de groepen B, C, E.

De stoffen die in olijven aanwezig zijn, hebben een gunstig effect op veel organen en systemen. Zij helpen:

• het risico op hart- en vaatziekten verminderen;
• normaliseer de bloedcirculatie en metabolische processen;
• de spijsvertering verbeteren;
• ondersteuning van de werking van het zenuwstelsel en het urogenitale systeem;
• stop ontstekingsprocessen.

Het caloriegehalte van olijven is 115 Kcal per 100 g product. Het gehalte aan eiwitten, vetten en koolhydraten bedraagt ​​respectievelijk 0,8/10,7/6,3 gram.

Gebruik bij het koken

Er zijn meer dan 200 soorten olijven, gekweekt door middel van selectieve veredeling. De vruchten verschillen in kleur, grootte en smaak.

Conventioneel kan deze diversiteit in 3 groepen worden verdeeld:

• oliehoudende zaden, rijk aan oliën;
• kantines (inblikken), gekenmerkt door een overvloed aan pulp;
• universeel, waarbij de kwaliteiten van de vorige typen worden gecombineerd.

Voor de productie van olijfolie worden oliehoudende zaden gebruikt. Zelfs zonder het gebruik van conserveermiddelen blijft het lange tijd geschikt voor consumptie.Het wordt zowel gebruikt voor het koken van voedsel als als dressing voor koude gerechten. Kantines zijn bedoeld voor het inblikken, beitsen en zouten. Universele exemplaren zijn geschikt voor zowel de eerste als de tweede verwerkingsmethode.

Olijfvruchten worden zowel afzonderlijk als als onderdeel van soepen, hapjes en salades geconsumeerd. Ze worden gebruikt als decoratie voor sandwiches en taartjes met verschillende vullingen en worden toegevoegd aan alcoholische en niet-alcoholische cocktails.

Gebruik in andere industrieën

Dankzij de rijke samenstelling wordt olijfolie veelvuldig gebruikt in de cosmetica-industrie. Op basis hiervan worden veel producten geproduceerd om de conditie van de huid, nagels en haar te verbeteren. Dergelijke samenstellingen hebben vrijwel geen contra-indicaties en worden aanbevolen voor dagelijks gebruik.

Olijfolie komt ook voor in volksschoonheidsrecepten. Het wordt toegevoegd aan crèmes, balsems, maskers en baden en in pure vorm gebruikt als make-upremover. En in streken waar olijven groeien, wordt ook een afkooksel van verse bladeren van de olijfboom gebruikt om huidverzorgingsproducten te bereiden. Deze delen van de plant bevatten ook veel nuttige stoffen.

Ze zijn rijk aan de volgende componenten:

• organische zuren;
• flavonoïden;
• tannines;
• glycosiden;
• essentiële oliën;
• fenolen;
• harsen;
• alcoholen;
• bitter en tannines.

Naast cosmetologie worden olijfolie en bladeren actief gebruikt in de farmaceutische industrie en de volksgeneeskunde. Ze worden gebruikt om medicijnen te maken die worden gebruikt bij de preventie en complexe behandeling van ziekten van het ademhalingssysteem, het cardiovasculaire systeem, het urogenitale systeem en het zenuwstelsel.Ze worden ook toegevoegd aan de samenstelling van producten voor uitwendig gebruik die bedoeld zijn voor de behandeling van brandwonden, blauwe plekken en allergische huiduitslag.

Bovendien wordt olijfolie gebruikt bij het maken van zeep in de industrie en thuis. Het is geschikt voor alle huidtypes en heeft een krachtige antioxiderende en verjongende werking, voedt en hydrateert perfect.

Wat is beter: zwarte olijven of zwarte olijven?

Bij het overwegen van de vraag welke vruchten beter zijn, donker of licht, is het de moeite waard om de verwerkingsmethoden te onthouden. Groene olijven worden minder blootgesteld dan zwarte olijven, waardoor ze meer nuttige componenten behouden. Maar het verschil in chemische samenstelling is klein.

Er is een mening onder consumenten dat zwart fruit schadelijke toevoegingen bevat. Maar dit is een mythe. Bij de productie worden geen giftige kleurstoffen gebruikt. De koolzwarte kleur wordt verkregen door het product te verrijken met zuurstof, en om de tint te fixeren wordt ijzergluconaat toegevoegd, wat in zulke kleine hoeveelheden absoluut veilig is voor de menselijke gezondheid. Deze technologie wordt al tientallen jaren gebruikt en heeft zich goed bewezen.

Een andere populaire misvatting is dat zwarte olijven rijper zijn dan groene olijven omdat ze zachter zijn. In feite neemt de elasticiteit van de eerste af als gevolg van langer weken in een speciale pekel.

Met of zonder bot?

Als er geen bijzondere verschillen in smaak en voedingswaarde zijn tussen donker en licht fruit, dan is de situatie anders bij heel en geschild fruit.

Olijven zonder pit hebben een rijkere smaak omdat ze beter gedrenkt zijn in pekel en kruiden. Bovendien zijn ze handiger in gebruik en worden ze vaak aangevuld met een verscheidenheid aan vullingen: ansjovis, citrusvruchten, paprika, enz.Maar dergelijke vruchten worden geoogst voordat ze de tijd hebben gehad om goed te rijpen. Dit komt door het feit dat het onmogelijk is om de pit van een rijpe olijf te verwijderen zonder het vruchtvlees te beschadigen, en om de presentatie ervan te behouden, worden ze bewaard terwijl ze nog groen zijn.

Om deze reden worden gepelde olijven aanbevolen voor gebruik in gerechten met meerdere ingrediënten en voor het decoreren van voedsel. Het is beter om alleen gevuld fruit als zelfstandig tussendoortje te serveren. En om het maximale voordeel uit het product te halen, moet u olijven met pit nemen. Zelfs als het per ongeluk wordt ingeslikt, zal het de spijsvertering niet schaden.

Maar als u de voorkeur geeft aan heel fruit, moet u er rekening mee houden dat ze niet lang kunnen worden bewaard. Na verloop van tijd hopen schadelijke stoffen zich op in het vruchtvlees naast het zaad, en dit gebeurt vooral snel bij contact met lucht. Daarom moet dit product zo snel mogelijk na opening van het blik worden geconsumeerd.

Mogelijke schade

Vanwege het hoge zoutgehalte kunnen olijven in blik geen absoluut veilig product worden genoemd. Kinderen, zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven, mogen zich niet laten meeslepen door olijven.

Het wordt aanbevolen om ze in kleine hoeveelheden te consumeren of ze volledig uit het dieet te verwijderen onder de volgende omstandigheden:

• verhoogde zuurgraad;
• neiging tot oedeem;
• de aanwezigheid van stenen in de urine- en galblaas;
• tijdens perioden van exacerbatie van pancreatitis, cholecystitis, maagzweren en darmzweren.

Zwarte olijven bevatten naast zout ook een oxidatiemiddel: ijzergluconaat. In kleine hoeveelheden is het onderdeel onschadelijk, maar bij voortdurend gebruik kan het een allergische reactie veroorzaken. Eén blikje “gekleurde” olijven bevat ongeveer 20 mg van deze stof, wat tweemaal de toegestane dagelijkse hoeveelheid is voor een volwassene.Daarom mogen ingeblikte zwarte olijven, zelfs in kleine hoeveelheden, niet elke dag worden gegeten. En om de hoeveelheid zout en additieven te verminderen, is het beter om het product voor gebruik af te spoelen.