Wat is het verschil tussen een schroef en een zelftappende schroef?

Bevestigingsmiddelen voor verschillende doeleinden lijken qua uiterlijk sterk op elkaar. Om het verschil tussen een schroef en een zelftappende schroef te begrijpen, is het de moeite waard om naar de gebruiksmethode te kijken. Schroeven worden in zachte materialen (kunststof, hout) geschroefd, meestal in een voorgeboord gat. De staaf is voor 2/3 bedekt met een puntige draad met een fijne spoed.

De kern van de zelftappende schroef is volledig bedekt met brede schroefdraad. Het uiteinde van de zelftappende schroefstang is geboord, zodat bij het aandraaien een inwendige schroefdraad ontstaat in het te verbinden voorwerp. In de meeste gevallen wordt het direct in het materiaal geschroefd. Gebruik voor gipsplaat, hout, metaal en andere oppervlakken.

Vergelijkende kenmerken

De gelijkenis van het ontwerp leidt tot verwarring bij niet-professionals. Beide soorten bevestigingsmiddelen zien er qua uiterlijk vrijwel hetzelfde uit; ze worden vastgedraaid met hetzelfde gereedschap (schroevendraaier, boormachine of schroevendraaier).

Deze hardware bestaat uit de volgende elementen:

• hoofd voor ondersteuning bij draaien;
• groeven-sleuven op het hoofd;
• draadstang;
• staafpunt.

Ze zijn gemaakt van koolstofstaal, roestvrij staal en messing.Ter bescherming tegen corrosie worden zinklaag en poederlak gebruikt, evenals verharding door warmtebehandeling. De onderstaande tabel toont de belangrijkste verschillen waarmee u het type bevestiger kunt bepalen:

Wat is een schroef

Een schroef is een bevestigingsmiddel waarbij de schroefdraad op de staaf zich uitstrekt van de boorkop aan het conische uiteinde tot 2/3 van de lengte ervan. Het verschil met zelftappende schroeven is merkbaar tijdens de installatie: er wordt een gat voorgeboord vanaf de helft tot de volledige lengte van de stang.

Geschikt voor het verbinden van onderdelen van relatief zachte materialen. Bestand tegen grote (vergeleken met een zelftappende schroef) belastingen. Aanbevolen voor verzameling op zwaarbelaste punten van frameconstructies. Aandraaien met een boormachine met de mogelijkheid om de snelheid aan te passen is toegestaan.

Wat is een zelftappende schroef

Een zelftappende schroef, of zelftappende schroef, kan met zijn boorkop een gat boren. Bestand tegen golf- en zijdelingse belastingen. Thermische harding verhoogt de corrosieweerstand, maar verhoogt de kwetsbaarheid van het metaal. Installatie in hout, metaal, beton en andere materialen is toegestaan.

Er zijn universele zelftappende schroeven met tweedraaiige schroefdraad geschikt voor hout en gewalst metaal. De lengte van de staaf wordt bepaald door de dikte van de constructie die wordt bevestigd. Kies bevestigingsmiddelen die iets korter zijn, zodat de boor niet door de oppervlakken boort. Voordat u in hout gaat schroeven, is het raadzaam meerdere keren achteruit te draaien.

Wat is beter om te kiezen

U kunt niet kiezen welke van de twee soorten bevestigingsmiddelen beter is; elk heeft zijn eigen functies. Een schroef verschilt qua eigenschappen van een zelftappende schroef qua schroefdraad en toepassing. Als we het hebben over GOST-normen, bevat deze de definitie van "zelftappende schroef". Dat wil zeggen, vanuit professioneel oogpunt is een zelftappende schroef een soort schroef die is ontworpen om constructies te verbinden zonder voorboren.

Vragen en antwoorden

Waarom draait de schroef op zijn plaats?

De eigenaardigheden van de schroefdraad leiden ertoe dat wanneer je hem op één plek opnieuw draait (als de hardware is uitgegleden of je de diepte van het gat de eerste keer niet hebt geraden), de schroefdraadverbinding afbreekt en de schroef draait in situ. U zult bevestigingsmiddelen met een grotere diameter moeten kiezen of de volgende methoden moeten proberen:

1. Dompel de staaf royaal in PVA-lijm, vervolgens in fijne houtkrullen en steek deze in het gat. Na het uitharden wordt er een afdichtingslaag om de schroefdraad gevormd.
2. Een houten deuvel van dezelfde maat wordt stevig in het gat geslagen en vervolgens wordt er een schroef ingedraaid (richt niet direct op het midden van de deuvel, zodat deze niet afbrokkelt.

Hoe een zelftappende schroef met een gescheurde kop losdraaien?

Zelftappende schroeven zijn niet bestand tegen zware buigbelastingen, waardoor ambachtslieden vaak tegenkomen dat de kop loskomt. Je kunt het niet losschroeven met een schroevendraaier of een schroevendraaier. Als de staaf boven het vlak van het materiaal uitsteekt, moet u deze stevig vastpakken met een tang en proberen hem los te draaien door het gereedschap tegen de klok in te draaien. Als u het fragment niet kunt pakken, moet u het gat tot een kleine diepte boren (tot de kern van de schroef) of het van bovenaf verbreden met een beitel.

Wanneer de kop van de hardware op zijn plaats zit, maar de sleuf is afgescheurd, drukt u een klein stukje rubber stevig omhoog en bevestigt u een schroevendraaier. Door extra hechting aan het oppervlak kunt u het element losschroeven. U kunt ook een slijpmachine gebruiken om een ​​van de gleufgroeven uit te graven, zodat u deze met een handschroevendraaier kunt losschroeven.

Zal een zelftappende schroef in gipsplaat blijven zitten?

Vanwege de kwetsbaarheid van gipsplaat kunnen zelftappende schroeven worden ingeschroefd, maar alleen met de juiste werktechniek, anders breekt het beslag door de kartonnen laag. Het is beter om een ​​schroevendraaier te gebruiken en eerst de bevestigingen halverwege in te draaien, op maximale snelheid. Verlaag vervolgens het toerental naar het minimum en draai het vast, of schroef het soepel vast met een handschroevendraaier.

Het verschil tussen een schroef en een zelftappende schroef lijkt klein, maar heeft invloed op de eigenschappen en installatiemethoden van deze hardware. Zelftappende schroeven hebben een breder scala aan toepassingen en schroeven zijn beter bestand tegen buigen en afschuiven. U moet bevestigingsmiddelen selecteren op basis van het soort werk en het materiaal van de constructie waarop wordt geschroefd.