We hebben geluidsisolatie voor leidingen gemaakt: dit is een oplossing als je ook genoeg hebt van het horen van geluid uit aangrenzende appartementen

Het geluiddicht maken van rioolbuizen is geen ijdele gril, maar een noodzaak. Tot deze conclusie kwamen we na onze verhuizing naar een nieuw appartement. Ik moet zeggen dat we daarvoor in particuliere huizen of in oude hoogbouw woonden, waar alle communicatie terugging tot het tijdperk van gietijzeren pijpen, zodat we dergelijke geluidseffecten niet tegenkwamen.

Het regelmatige geluid van de “waterval” in het nieuwe gebouw kwam voor ons als een verrassing - terwijl we op bed in de slaapkamer lagen, hoorden we in onze slaap hoe onze buren genoten van de voordelen van de beschaving, of terwijl we een boek lazen in de slaapkamer. de woonkamer, werden we opgeschrikt door een scherp gerommel. Wat kunnen we zeggen over die momenten waarop een scherp watergebulder ons raakte terwijl we in de badkamer waren. Daarom gingen we op zoek naar de redenen voor het lawaai en naar manieren om er vanaf te komen.

Oorzaken van geluid in leidingen

Na met verschillende loodgieters te hebben gesproken, bleek dat het geluid van water in de buis juist ontstaat door de lage geluidsisolerende eigenschappen van het materiaal waaruit deze buis is gemaakt. Kunststof absorbeert, in tegenstelling tot gietijzer, trillingen zeer slecht. Bovendien is het glad, waardoor vet en ander afval er niet aan blijft plakken. Aan de ene kant is dit goed, omdat de kans op verstopping wordt verkleind. Maar aan de andere kant dient de rioolwaterlaag als een extra “demper” van geluid.

Dit zijn echter niet de enige redenen voor het verschijnen van vreemd geluid in het appartement:

De zegel speelt een belangrijke rol. Deskundigen adviseren het gebruik van rubberen pakkingen en polyethyleenschuim. In ons geval besloten de bouwers geld te besparen en bliezen ze alles uit met gewoon polyurethaanschuim, dat het geluid perfect geleidt.
Riolering is geen hermetisch afgesloten systeem. Door de aard van het ontwerp kan er wind in de leidingen komen. Het resultaat van de beweging van dichte luchtmassa's in een krappe ruimte is geluid.
Als we rioolbuizen vanuit natuurkundig oogpunt beschouwen, dan zijn ze niets meer dan een resonerend apparaat. Een huis is op zijn beurt een ‘levend organisme’. Het is niet statisch: de plafonds worden samengedrukt en uitgezet onder invloed van de luchttemperatuur; Ook in de bodem vinden voortdurend processen plaats, die ertoe leiden dat de fundering en muren voortdurend trillen. Dergelijke trillingen zijn voor ons niet waarneembaar, maar als ze naar de pijpen worden overgebracht en vele malen worden versterkt, veranderen ze in een duidelijk waarneembaar gezoem.

Er zijn ook ernstiger oorzaken van lawaai, bijvoorbeeld een onjuiste installatie van rioleringen. Volgens de regels moeten ze zich in tussenvloerplafonds bevinden. Als de installatie wordt uitgevoerd met overtredingen, dat wil zeggen dat de leidingen zich in de muren tussen de appartementen en binnenplafonds bevinden, neemt de hoorbaarheid van geluiden vele malen toe.

Geluidsisolatie van rioolbuizen

Een van de loodgieters met wie we overlegden over geluidsisolatie bood ons een alternatieve optie: de leidingen vervangen door andere met dikkere muren. Ze zijn gemaakt van een speciaal mengsel van plastic en mineralen, waardoor het geluid erin sneller vervaagt. Nadat we echter hadden berekend hoeveel geld een dergelijk idee ons zou kunnen kosten, hebben we het laten varen.Bovendien was de doorslaggevende factor niet alleen geld, maar ook een snellere slijtage van het systeem - als conventionele PVC-buizen een halve eeuw of zelfs langer meegaan, zullen verbeterde exemplaren na twintig jaar moeten worden vervangen.

Als gevolg hiervan kwamen we tot de conclusie dat om het geluidsniveau te verminderen en niet verder te gaan dan het budget, het noodzakelijk is om de stijgbuizen eerst te bedekken met trillingsisolerend materiaal en vervolgens met geluid. In ieder geval adviseerden alle mensen die we op de forums hebben geïnterviewd deze specifieke optie als de meest winstgevende.

Vervolgens zijn we direct begonnen met het selecteren van materialen. Onze criteria waren:

de aanwezigheid van een zelfklevende laag - om u niet druk te maken over de keuze van lijm en de toepassing ervan;
redelijke kosten;
kwaliteit - toch rekenden we op, zo niet de volledige verdwijning van ruis, dan toch op zijn minst een merkbare vermindering van het volume.

Uiteindelijk hebben we gekozen voor StP Aero Plus, 3 mm dik, als trillingsisolatie, en 6 mm flex gekocht ter bescherming tegen geluid.

Het afplakken van stootborden in het toilet en de keuken

Sparen betekent sparen. Om geen geld uit te geven aan de diensten van bouwers of loodgieters, besloten mijn vrouw en ik om de isolatie in het toilet en de keuken met onze eigen handen te lijmen. Bovendien is dit proces niet ingewikkeld:

Om te beginnen hebben we de stijgbuis, de ventilatorpijp en alle jumpers van alle kanten ontvet en afgeveegd met een doek bevochtigd met aceton.
We hebben de leidingdekking gemeten.
Op de trillingsisolatieplaten zijn met potlood markeringen aangebracht en met een mes is het materiaal uitgesneden.
Met behulp van een waterpas tekenden we een rechte verticale lijn op de stijgleiding. Het is nodig zodat het materiaal bij het lijmen niet naar de zijkant "kruipt" en er geen knikken verschijnen.
Er werd trillingsisolatie aangebracht.Voor het gemak werd het beschermende papier niet volledig van de lijmlaag verwijderd - eerst van één rand en onmiddellijk op de buis bevestigd, en vervolgens het materiaal geleidelijk rond de stijgbuis gewikkeld, waardoor ook de bescherming geleidelijk werd gescheiden.
Flex werd op dezelfde manier bovenop de trillingsisolatie gelijmd.

Opgemerkt moet worden dat als Aero Plus enige bewegingsvrijheid gaf - in geval van een fout kon het worden afgepeld en teruggelijmd, dan moesten we met flex werken volgens het principe van "zeven keer meten, één keer lijmen", aangezien elk een verkeerde beweging kan het hele werk verpesten.

Geluidsisolatie van verwarmingssysteem

Het probleem met rioolgeluid was niet het enige. We konden ook alle gesprekken van de buren op de beneden- en bovenverdiepingen horen - het geluid kwam door de openingen voor het verwarmingssysteem. Feit is dat de stijgleiding niet van begin tot eind met de vloer, plafonds en andere bouwelementen wordt gemonteerd.

Voor de veiligheid wordt het in een speciale metalen huls geplaatst, waarvan de diameter veel groter is dan de diameter van de buis. En zodat er geen open opening is tussen de appartementen, wordt de opening tussen de buis en de hoes opgevuld met alles wat voorhanden is, beginnend bij cementchips en eindigend met gewoon afval - kranten, stukjes vodden. We wisten dat ze 30-40 jaar geleden op deze manier bouwden, maar het feit dat ze in nieuwe gebouwen dezelfde methode gebruiken verraste ons. Daarom besloten we tegelijkertijd de geluidsisolatie op de plek waar de verwarmingsleidingen liepen te repareren.

Als verbruiksartikelen kozen we voor stukjes asbestkoord en een speciaal Vibrosil-afdichtmiddel - het werd ons aanbevolen door vrienden die al positieve ervaring hadden met het gebruik van dit product.Toegegeven, het bleek niet zo eenvoudig om het te krijgen - het verhaal van hoeveel moeite we hebben besteed om zo'n kit met tienden van handen te bestellen, is een apart verhaal waard.

Afdichten van de ruimte tussen de manchet en de verwarmingsstijgbuis

Net als bij de rioolbuizen hebben we al het werk zelf gedaan.

Deze taak bleek ook eenvoudig:

Eerst verwijderden ze al het puin dat de bouwers hadden gebruikt in plaats van isolatie.
Vervolgens hebben we de binnenkant van de manchet en het oppervlak van de buis grondig gereinigd en ontvet.
Ze sloegen stukjes asbestkoord in de hoes, waarbij ze de bovenkant niet 4-5 cm bereikten.
Ze goten Vibrosil over het koord. Ze deden dit met een speciaal pistool. Het is onmogelijk om het afdichtmiddel met de hand uit te persen - het is zo dik en dicht.
We hebben de naad rechtgetrokken zodat deze er esthetisch aantrekkelijk uitziet.

We hebben volgens hetzelfde principe gehandeld, zowel bij het werken met de hoezen die in de vloer zijn gemonteerd als bij die aan het plafond. Nadat de kit was uitgehard, verdween het geluid bijna volledig - alleen geïsoleerde kreten en het luide geblaf van een hond zijn te horen.

Zo hebben we het probleem van het gebrek aan geluidsisolatie in kunststof rioolbuizen opgelost en hebben we de noodzaak weggenomen om alle gesprekken van de buren te horen. De kosten waren minimaal en het effect was opmerkelijk.