Goedkope “ananas” gemaakt van pompoen – ik marineer het voor de winter volgens een oud Baltisch recept

Ik maak al 10 jaar pompoenen voor de winter – het lijken op ananassen. Pittig-zoetzure stukjes op siroop kunnen als dessert worden gegeten, als vulling voor taarten of worden toegevoegd aan pap. Ik eet ook graag “ananas” met gebakken kip. Heerlijk hoe dan ook

Een beetje achtergrond

Ik hoorde over dit recept op een van de culinaire forums. Een Estse vrouw vertelde hoe pompoenen in de Baltische landen worden voorbereid op de winter. Het wordt in stukjes gesneden en gemarineerd in een siroop van azijn, suiker en kruiden. Het blijkt heel ongebruikelijk qua smaak en structuur.

Pompoen augurk in een glazen container op een houten tafel.

De pompoen knispert prettig in de mond en doet enigszins denken aan ananas. In de winter kan het in de koelkast worden bewaard, of in potten worden gerold en in de kelder worden neergelaten.

Voordien hielden we de pompoen vers en een deel van de oogst was bedorven. Ze maakten er pompoenpap van en bakten het met suiker. Maar deze gerechten worden snel saai. Ik heb dus niet lang nagedacht en de pompoen meteen gemarineerd volgens het Estse recept. Ik kon het niet laten en probeerde het terwijl het nog warm was. Ik was erg verrast. Het bleek zonder een karakteristieke nasmaak, zoet en zuur met kruidige tonen. Als je een stukje eet met je ogen dicht, denk je misschien wel dat het ananas is.

Origineel recept

Het recept voor ingelegde pompoen van een Estse vrouw schreef ik op in mijn notitieboekje. Ik zal het letterlijk herschrijven:

Gebruik gele pompoen, zoet, groot, geen voer.
Neem voor 1 kg geschilde pompoen 1,5 kopjes suiker, 500 ml water, 3,5 el.lepels 30% azijn (of 90 ml 9% tafelazijn), 6 pimenterwten, 8 st. kruidnagel, 1 kaneelstokje, 1 cm gemberwortel, halve nootmuskaat.
Snij de pompoen in blokjes van 2 x 2 cm.
Giet water met suiker en azijn, laat een nacht staan (kan tot de avond van de volgende dag zijn).
Rasp de gember en nootmuskaat en voeg deze samen met de rest van de kruiden toe aan de pompoen.
Doe het in een pan op middelhoog vuur en kook gedurende 5-7 minuten tot het doorschijnend is.
Laat de kruiden 30 minuten staan en verwijder ze dan. Giet in gesteriliseerde potten en sluit af.

Het is beter om niet van het recept af te wijken. Voor het koken moet de pompoen goed worden gemarineerd, zodat hij kookt en elastisch blijft. Het maximale dat gedaan kan worden is het vervangen van verse gember en nootmuskaat door gemalen exemplaren.

De voorbereiding is eenvoudig, het is onmogelijk om een fout te maken. Het moeilijkste vind ik het schillen van de pompoen. Ik raad je aan om hem eerst in 6-8 stukken te snijden. Het zal veel gemakkelijker zijn om de harde korst eraf te pellen.

Verbeterd recept

Voor mijn kleinzoon besloot ik ingelegde pompoen zonder suiker te maken. Ik heb suiker vervangen door honing en tafelazijn door appelciderazijn. Het bleek nog lekkerder dan het origineel. Pompoen is als delicatesse voortreffelijk, met een aangenaam subtiel aroma. Ook nuttig. De kleinzoon eet met plezier.

Dat is wat ik aan het doen ben:

Ik koop een kleine nootmuskaatpompoen van 0,7-1 kg.
Ik schil het en snij het in blokjes.
Ik giet er een siroop van 100 ml 6% appelciderazijn, een glas water, 100 ml geperst sinaasappelsap en 3 el. lepels honing.
Ik heb het 12 uur in de koelkast gezet.
Kook gedurende 5 minuten met de toevoeging van 4 pimenterwten, 5 kruidnagels, een snufje kaneel en de schil van 1 sinaasappel.
Ik laat het afkoelen en pluk de kruidnagels en de peper eruit.
Ik giet het in een schoon potje met schroefdop en schroef het erop.

Deze ingelegde pompoen kun je in de koelkast bewaren.Maar meestal duurt het niet lang; het is te lekker. Maar ik raad je nog steeds aan om nog even te wachten. Na 1-1,5 maand trekt het in en wordt het nog beter.

Belangrijk punt. Je moet de pompoen in stukjes van dezelfde grootte snijden. Als ze verschillend zijn, kan een deel te gaar zijn, terwijl het andere deel rauw blijft.

Bonus: recept voor pompoen-ananastaart

Ingemaakte pompoen uit potten is erg goed voor het vullen van taarten. In feite is de vulling al klaar. Je hoeft het deeg alleen maar te kneden. Voor hem nemen we:

zout – 0,5 theelepel;
suiker – 1 eetl. lepel;
ei – 1 stuk;
romige margarine of boter – 60 g;
tarwemeel – 1,5-2 kopjes;
melk – 100 ml;
droge gist (“snel”) – 2 theelepels.

Het deeg zal ongeveer een uur rijzen. Taarten maken is eenvoudig:

Zeef 1,5 kopjes bloem in een diepe kom, meng met gist, suiker en zout.
Klop een warm ei, gesmolten margarine en melk (op lichaamstemperatuur) erdoor.
Meng het deeg. Het moet luchtig worden. Wikkel de kom in huishoudfolie en zet hem een uur op een warme plaats.
Doe de pompoenstukjes (500 g) in een vergiet en laat de siroop uitlekken.
Bestrooi het deeg na een uur lichtjes met bloem, kneed het (het is belangrijk dat het niet te veel wordt) en verdeel het in balletjes.
Pureer de pompoenstukken lichtjes met een vork en bestrooi met 1 eetl. lepel maïszetmeel.
Rol de deegballen uit, plaats de vulling in het midden, verbind de randen van de cake en druk de naad lichtjes aan met je hand.
Bak de taarten in een grote hoeveelheid plantaardige olie op middelhoog vuur onder het deksel (ongeveer 4 minuten aan elke kant).

Het is aan te raden de taarten meteen op te eten, terwijl ze nog heet, gloeiend heet zijn, om het zo maar te zeggen. Je kunt het beleggen met zure room of yoghurt.

Toen ik voor het eerst gemarineerde pompoen kookte, kende bijna niemand dit recept. Maar hij is zo goed dat hij snel naar de massa ging.Iedereen houdt van pompoen ‘zoals ananas’, zelfs degenen die gewoonlijk categorisch weigeren deze groente te eten. Als je je zorgen maakt, maak dan een literpot om te proberen. Maar ik ben er zeker van dat deze smaak geen negatieve indruk kan achterlaten.