Smaakt beter dan gekocht in de winkel en zonder suiker. Natuurlijke appelpastille maken in een gewone oven

Mijn kind houdt van snoep. Vorig jaar probeerde ik thuis appelmarshmallows te maken. Het is iets heerlijks en biedt zoveel voordelen: vitamines, ijzer en mineralen. Alle heilzame stoffen uit appels blijven behouden. En zonder suiker. Honderd keer beter dan welk snoepje dan ook dat in de winkel wordt gekocht.

De pastila ging er met een knal af. De zoon kauwde op zoete platen en herinnerde zich niet eens allerlei soorten jelly bears en andere chemicaliën.

Ik deel het recept met andere moeders en oma’s. Ik hoop dat je kinderen de traktatie lekker zullen vinden.

Recept nr. 1 – pure appel-heemst

Met hem begon ik culinaire experimenten.

Het enige wat je nodig hebt is 1 kg appels. Alles is goed: gebroken, gerimpeld, lelijk. De kleur is ook niet belangrijk - van alle appels worden marshmallows verkregen in een natuurlijke bruine tint.

Dan adviseren ze verschillende dingen.

Sommige mensen bereiden marshmallows van appels met schil. Ik vond het niet leuk - de delicatesse blijkt moeilijker te zijn, je kunt de dichte insluitsels voelen.

Anderen bakken appels in de oven en scheppen er vervolgens met een lepel het vruchtvlees uit. Maar de oven aanzetten in de zomerse hitte is een echte nachtmerrie, ik heb deze methode ook afgewezen.

Ik heb het eenvoudiger gedaan:

1. Ik heb de appels gewassen, rotting en wormachtige fragmenten verwijderd en de staarten verwijderd.
2. Ik heb het fruit in vieren gesneden.
3. Gekookt in een kleine hoeveelheid water tot het zacht is.
4. Ik haal het door een vleesmolen en een puree-opzetstuk. Ik verzamelde de pulp en gooide de pulp in de prullenbak.

Als je geen vleesmolen met opzetstuk hebt, wrijf je de gestoofde appels gewoon door een zeef.

Ik schonk de puree in een pan, zette hem op laag vuur en liet nog twee uur sudderen tot hij dik was. Het kan langer of korter duren. Het hangt allemaal af van de variëteit aan appels: sommige zijn sappiger, andere droog en kruimelig.

De puree moet worden geroerd. In het begin af en toe, en naarmate het dikker wordt, vaker. Als je het moment mist en de massa nog steeds brandt, is dit eenvoudig te repareren.

Aangebrande aardappelpuree bewaren

Roer in geen geval het reeds vastzittende mengsel door en schraap de donkere korstjes niet van de bodem! Als verbrande resten in de pastille terechtkomen, zal het eindproduct een onaangename verbrande smaak hebben.

1. Giet de puree voorzichtig in een schone pan.
2. Verwijder de bovenkant van het verbrande mengsel met een lepel. Neem alleen beige puree. Raak het gedeelte dat al donker is geworden niet aan.
3. Kook de puree verder in een nieuwe pan.

Er zal zeker geen verbrande smaak zijn - getest uit persoonlijke ervaring.

Het drogen van de marshmallow

Kook de puree tot deze maximaal dikker wordt.

Terwijl het mengsel reikt, bedek je een bakplaat met perkament van hoge kwaliteit. Bespaar niet op papier. De massa kleeft stevig aan slecht perkament en de pastille blijkt "met stukjes papier." Niet dodelijk, maar niet prettig.

Sommige mensen raden aan om het perkament te smeren met geraffineerde zonnebloemolie. Ik heb het geprobeerd en vond het niet leuk. Ja, de marshmallow komt gemakkelijk los. Maar op de kunststoffen blijft een laagje olie achter, dat hoor je zowel op smaak als op de tast.

Als de puree klaar is, koel hem dan af tot een comfortabele temperatuur.

1. Leg het op een bakplaat in een laag van ongeveer 0,5 cm dik. Niet meer - anders droog je het honderd jaar lang. En de marshmallow zal dik worden, het zal niet mogelijk zijn om hem mooi in een buis te wikkelen.
2. Strijk de puree goed glad. Het is erg belangrijk! Als de puree ongelijkmatig ligt, zullen de dunne fragmenten na een paar uur verbranden en zullen de dikke niet eens goed drogen.
3. Zet de oventemperatuur op 100 ^OC en schakel de convectie in.
4. Plaats de pan onmiddellijk in de kamer. Wacht niet tot de oven is voorverwarmd.
5. Droog de marshmallow tot hij klaar is. De massa moet dikker worden, maar niet uitdrogen. Het kostte me iets meer dan 4 uur, maar het hangt allemaal af van de dikte van de laag en de oven. Als je sterke convectie hebt, droogt de puree sneller.

De afgewerkte marshmallow is compact, maar niet keihard en plakt niet aan je vingers.

Wat te doen als er geen convectie is

Mijn buurman heeft een heel gewone oven zonder toeters en bellen. Ze deed dit:

1. Zet de temperatuur op 100 ^OMET.
2. Ik heb de bakplaat met de marshmallows in de oven gezet.
3. Zonder de deur helemaal dicht te doen, duwde ze hem open met een theelepeltje. Er was een opening van ongeveer 5 cm breed. Dit was voldoende om de lucht constant in de ovenkamer te laten circuleren.
4. De temperatuur in de oven daalde en de buurman verhoogde deze “op het oog” tot 150 ^OC. De lucht in de kamer moet heet zijn, maar niet kokend.

150 ^OC is geen absolute waarheid, het gaat allemaal om de balans tussen temperatuur en lumenbreedte. Hoe meer hete lucht uit de oven stroomt, hoe sneller de temperatuur daalt.

Maar pas op. Als je de temperatuur te hoog instelt, verbrandt de pastille.

Hoe maak je mooie “buizen”

De pastila kan eenvoudig in reepjes, ruitjes of vierkantjes worden gesneden. Maar in de winkel verkopen ze het in de vorm van opengewerkte buizen, en ik besloot hetzelfde te doen.

1. Ik haalde de pastille van de bakplaat en liet afkoelen tot hij warm was.
2. Ze draaide het perkament ondersteboven, legde het plat op een schone tafel en bevochtigde het papier met water. Ik doopte gewoon mijn handpalmen in de kom en streek ermee over het perkament. Het papier werd dus nat en de pastille smolt niet.
3. Ik sneed de marshmallow in plakjes van ongeveer 5 cm breed.
4. Ik draaide ze in buizen van willekeurige diameter.

Om te voorkomen dat de zuigtabletten uitrollen en vuil worden, heb ik ze allemaal in bakpapier gewikkeld en met een dun touw vastgebonden. Het bleek erg stijlvol.

Recept nr. 2 – appelmarshmallow met toevoegingen

Appelmoes is een basis waar je allerlei lekkers aan kunt toevoegen.

De eenvoudigste optie zijn kruiden. Kaneel, vanille, nootmuskaat - wat je maar wilt. Het blijkt erg aromatisch en smakelijk.

Je kunt ander fruit en bessen aan appelmoes toevoegen.

• Banaan.

Voor 300 g appelmoes - 200 g gemengde banaan.

• Bessen.

Algemene verhouding: voor 400 g appelmoes, 100 g bessenpuree. Met rode bessen, blauwe bessen en appelbessen worden de lekkerste combinaties gemaakt.

Ook lekker met rode bosbessen en veenbessen, hier kun je niet zonder suiker, de bessen zijn te zuur.

• Peer.

De verhoudingen zijn 50/50. De peer heb ik op dezelfde manier bereid als de appels.

• Kweepeer.

Voor 300 g appelmoes, 200 g kweepeerpuree. Zeer geurige, heerlijke pastille.

• Abrikozen en sinaasappelschil.

Voor 300 g appelmoes, 200 g abrikoos en de schil van één sinaasappel. De geur is geweldig.

Je kunt eindeloos experimenteren met marshmallows. Ik had ook mislukte pogingen: de versie met kruisbessen wilde niet eens goed koken. Maar ik twijfelde niet: ik voegde suiker toe aan de pan en maakte een heerlijke jam. In de winter vloog het met een fluitje weg - onder pannenkoeken en pannenkoeken.