Wordt kip gewassen voordat hij wordt gekookt?

Van kinds af aan hebben onze ouders ons geleerd dat we voedsel moeten wassen voordat we het eten. In de regel betrof dit fruit, groenten, noten of gedroogd fruit. Toen we, al als volwassenen, de basisprincipes van thuis koken begonnen te begrijpen, hebben ervaren, kenners of dezelfde ouders, wijs uit ervaring, zeker geïnstrueerd: het is noodzakelijk om de kip te wassen! Als echter bij dezelfde appels of tomaten alles duidelijk en logisch is, dan is het “vleesthema” nog lang niet zo duidelijk...

Mythen ontkrachten

Het lijkt erop dat het wassen van een in de winkel gekocht kippenkarkas voordat het in stukken wordt gesneden om te frituren of soep te maken - wat is er logischer? Het is immers onbekend hoe, waar en onder welke omstandigheden het werd bewaard voordat het in ons boodschappenmandje verscheen. Maar volgens voedseltechnologiewetenschappers is het wassen van kip vóór het koken ten strengste verboden!

Het punt is niet een verslechtering van de smaak, maar het feit dat bij het wassen van de vogel onder water pathogene bacteriën worden weggespoeld van het oppervlak van het vlees en de ingewanden. Of u nu stromend of stilstaand water gebruikt, salmonella, capylobacter en andere gevaarlijke bacteriën verspreiden zich gemakkelijk door de gootsteen, gootsteen, omringende muren en uw huid. Dit proces wordt aerolisatie genoemd.

Denk niet dat de bacteriën ook zullen afsterven als de vloeistof opdroogt. Een andere, minder aangename uitkomst is waarschijnlijker wanneer dezelfde salmonella “migreert” naar andere keukenoppervlakken en bestek.

Natuurlijk komt rauwe kip op veel oppervlakken buiten de gootsteen in contact: met de snijplank, het lemmet van het mes en de handen van de kok. Is het, aangezien het vlees met zoveel voorwerpen in aanraking komt, niet beter om het eerst te wassen om het risico op infectie te verkleinen?

Het is de moeite waard om één belangrijk ding te begrijpen: contact met oppervlakken wordt gecontroleerd door de kok, en deze oppervlakken zullen vervolgens grondig worden gewassen met reinigings- en antibacteriële middelen, maar een stroom water die het karkas van de vogel raakt, zal zich over de gootsteen, muren en muren verspreiden. kleding van de kok met miljoenen microdruppeltjes, waarin de infectie al zal leven. De “schadezone” is niet minder in het geval van stilstaand water. Wil je na zo'n "douche" voor een kleine kip echt een grondige schoonmaak in de keuken doen en je eigen kleren wassen?

Niet alleen kip loopt gevaar

Deze regel om bacteriën van het vleesoppervlak via water te verspreiden, geldt niet alleen voor kip.

Pathogene micro-organismen vermenigvuldigen zich ook op andere soorten vlees:

• varkensvlees,
• rundvlees,
• lam,
• alle andere soorten pluimvee.

Zelfs als u bijvoorbeeld vacuümverpakte filets heeft gekocht, garandeert dit helemaal niet dat tijdens de bereiding van een dergelijk product de bacteriën zich er niet op beginnen te verspreiden.

De bereidingswijze zal dus hetzelfde zijn, ongeacht wat voor soort product je gaat koken en wat je ermee gaat doen: je kunt vlees niet wassen voordat je het kookt, braadt, bakt of snijdt om in te vriezen!

Hoe te zijn?

Een redelijke vraag: hoe bereid je zo'n belangrijk ingrediënt voor verder werk als het niet met water kan worden behandeld en het oppervlak besmet is met infecties? Wat als het gewoon vies is?

Op de tweede vraag kun je meteen een even redelijk antwoord geven: je hoeft zo’n product niet te kopen! Als je ziet dat het karkas een volkomen onrepresentatief, vies uiterlijk heeft en niet lekker ruikt, dan is het onwaarschijnlijk dat je er een delicatesse van zult bereiden, en zelfs warmtebehandeling zal je niet redden van spijsverteringsproblemen of zelfs ernstiger problemen.

Het antwoord op de eerste vraag is eveneens eenvoudig. Gebruik beschikbare producten om vlees schoon te maken en te bereiden:

• wegwerpdoekjes;
• papieren handdoeken;
• elke andere schone wegwerpdoek.

Bovendien bieden moderne winkels klanten goederen aan die qua uiterlijk redelijk draaglijk zijn, en er zijn maar weinig plaatsen waar je kippenkarkassen kunt vinden met vuil aan de oppervlakte in de vorm van zand, veren of bloed. Wie zal zo'n product kopen?

De haute cuisine spreekt ook vóór een dergelijke bereiding van vlees. Professionele koks raden bijvoorbeeld aan stukken vlees grondig te drogen voordat ze worden gebakken, zodat er geen vocht op het oppervlak komt, omdat bij contact met hete olie of alleen een hete braadpan het vocht onmiddellijk kookt en in alle richtingen begint te spatten. Het resultaat van dergelijk koken is een vuile kachel en alles eromheen.

Maar zelfs als u gewone servetten niet vertrouwt, zullen bij verdere warmtebehandeling alle pathogene bacteriën zeker afsterven, zowel aan de oppervlakte als in het stuk vlees. Bij salmonella is het bijvoorbeeld voldoende om u aan de volgende regels te houden om uzelf te beschermen.

Salmonella sterft:

• bij het verwarmen van het vlees tot 55 graden Celsius gedurende één uur;
• bij verhitting tot 60 graden Celsius gedurende 12 minuten;
• bij het opwarmen (opwarmen) op een temperatuur van 75 graden Celsius gedurende 10 minuten.

Tegelijkertijd heeft kou op geen enkele manier invloed op de levensvatbaarheid van deze infectie, dus het invriezen van een kip is slechts een voorbereidingsmaatregel, maar geen desinfecterende maatregel. U moet echter toegeven dat al het vlees dat u kookt, tijdens dergelijke bereidingsperioden de aangegeven temperaturen moet bereiken.

Onthoud: het volgen van eenvoudige, logische regels van de thuisvoedseltechnologie is de sleutel tot culinair succes en de gezondheid van uw gezin!