Hoe passievruchten kiezen en eten in een gewone supermarkt?
Passievrucht is in ons land al lang niet meer schaars, maar velen weten nog steeds niet hoe ze het juiste, smakelijke exemplaar in de supermarkt moeten kiezen en wat deze exotische vrucht eigenlijk is. Hoeveel verliezen ze!
Hoe ziet passievrucht eruit?
Passievrucht is de vrucht van tropische wijnstokken van het geslacht Passiflora. Het eeuwenoude gewas wordt tegenwoordig op industriële schaal verbouwd in Brazilië, Zuid-Amerika, Zuid-Afrika, Thailand, Australië en verschillende andere landen. Het groeit uitsluitend in tropische omstandigheden. Lianen groeien in groepen en bloeien rijkelijk en mooi voordat ze vrucht dragen. Het oogstseizoen duurt van januari tot begin mei. De lokale bevolking noemt passievruchtvruchten druiven, en dat is niet verrassend: ze zijn rond en enigszins langwerpig, bijna ovaal van vorm. Onder de dichte schil ligt een sappig geleiachtig vruchtvlees met zaden.
Wat de kleur, grootte en smaak van het fruit betreft, deze kunnen variëren afhankelijk van de variëteit. Conventioneel zijn ze verdeeld in zuur en zoet. Tegelijkertijd heeft de vrucht altijd een zure smaak, die het meest lijkt op sinaasappel of citroen. Maar ik moet toegeven: heel ver weg. De diameter van de passievrucht kan 40 of 120 mm zijn.
In ons land komen twee fruitsoorten vaker voor: met oranjegele schil en met roodviolette schil. De smaakkwaliteiten van donker fruit worden hoger gewaardeerd - ze zijn zoeter, maar de vraag ernaar is lager vanwege de slechtere transporteerbaarheid en weerstand tegen ziekten.
Hoe passievrucht kiezen?
Passievrucht is een exotisch fruit en daarom is het correct om bij het kiezen ervan uit te gaan van niet-standaard uiterlijke kenmerken. In dit geval is alles precies het tegenovergestelde:
- elastisch en licht fruit – onrijp;
- donker en met gebarsten schil - rijp, meteen klaar om te eten.
Je kunt natuurlijk doelbewust lichtgeel of roodachtig fruit kiezen als je van plan bent ze binnen 2-3 dagen te serveren. Passievrucht heeft het vermogen om te rijpen. Laat het gewoon op kamertemperatuur staan op een goed verlichte plaats (bijvoorbeeld op een vensterbank).
Het tweede belangrijke punt waar u op moet letten bij het kopen van exotisch fruit in een gewone supermarkt is het gewicht. Rijpe passievruchten zijn altijd zwaarder dan onrijpe passievruchten, ondanks dezelfde grootte. Fans adviseren om een paar vruchten in je handen te houden en pas dan de zwaarste in de mand te doen. Maar in dit geval kun je niet op de geur vertrouwen - deze is bijna onmerkbaar achter de dikke schil, die op betrouwbare wijze het aromatische vruchtvlees verbergt.
Als je plotseling besluit om passievruchten in het buitenland te kopen, moet je niet verrast zijn door een heel andere naam. In sommige landen wordt het ‘chinola’ genoemd, in andere ‘eetbare passiebloem’, en in Amerika ‘passievrucht’, wat ‘passievrucht’ betekent.
Hoe passievrucht schillen?
Het fruit hoeft niet op een speciale manier te worden schoongemaakt. Om het te eten of te gebruiken om te koken, moet je een snede in de lengterichting maken en het geleiachtige vruchtvlees met een lepel eruit scheppen. Het maakt ongeveer 50% van de foetus uit.
De rest is oneetbare schil. Hoewel ze er in sommige landen in slagen er jam van te maken door het hele fruit samen met het vruchtvlees en de suiker te malen en het vervolgens op laag vuur aan de kook te brengen.Maar passievruchtzaden zijn eetbaar en aangenaam van smaak, maar hebben in grote hoeveelheden een hypnotiserend effect. Daarom wordt de geleipulp er soms van gescheiden: ze gebruiken een mixer op de laagste snelheid en passeren dan alles door een zeef.
Hoe ze eten?
Passievrucht ziet eruit als een afgewerkt dessert wanneer het wordt gesneden. Thuis eten ze het zo: het vruchtvlees met een lepel uit de schil scheppen. Indien gewenst kan het worden gezoet met suiker of honing. Er is ook een meer exotische optie: pulp bestrooid met hete chilipeper of een mengsel van zout en peper. Het is in deze vorm dat mensen in Thailand en de Filippijnen graag passievrucht eten.
En natuurlijk kan het fruit worden gebruikt om een verscheidenheid aan gerechten te bereiden:
- fruitsappen;
- mousses,
- taarten;
- yoghurt;
- vruchtendranken;
- ijsje;
- gelei.
Gedroogde zaden kunnen worden gebruikt om gebak te versieren. Beroemde chef-koks voegen soms de pittige smaak van het vruchtvlees toe aan salades. Of je kunt passievruchten drogen en er heerlijke aromatische thee van zetten.
Hoe lang wordt het bewaard?
De houdbaarheid van passievruchten is afhankelijk van de mate van rijpheid. Iets onrijpe vruchten met een elastische schil kunnen gemakkelijk een week in een koele kamer liggen. Maar de meeste mensen zijn geïnteresseerd in de vraag hoe lang rijp fruit kan worden bewaard. Het antwoord is niet langer dan 5 dagen in de koelkast. Passievrucht met scheuren kun je het beste binnen 1-2 dagen eten. Het kan ook worden ingevroren. Om dit te doen, moet je eerst schillen, het vruchtvlees op een bord leggen en met veel suiker mengen.
In hete tropische landen wordt passievrucht het meest gewaardeerd vanwege zijn vermogen om de dorst te lessen en zijn versterkende effect op het lichaam. Uit de Tupi-Indiase taal, die ook heel gebruikelijk was in Brazilië, betekende ‘mara kuya’ ‘voedsel in een kom’.Het enige wat je hoeft te doen is het fruit doormidden te snijden en het verkwikkende en voedzame gerecht is klaar om gegeten te worden.
In de winkel koos ik altijd voor passievruchten met een gladde schil. Maar het blijkt dat je met scheuren moet kiezen.