Hoe ik een of twee keer ampullen voor injecties kraak zonder nagelvijl...

Tot voor kort was ik ervan overtuigd dat het openen van een ampul uiterst lastig was. Vooral als er geen bestand in de doos zit. Om de een of andere reden leek het alsof het glas zou barsten en mijn vingers zou doorboren. Of het brokkelt af en komt in het medicijn terecht. Het bleek dat alles zo simpel was als het pellen van peren. De ampullen zijn gemakkelijk met blote handen te breken! Je hoeft alleen maar te weten hoe je de fles op de juiste manier moet pakken en in welke richting je de bovenkant moet afbreken.

Twee soorten ampullen

Ik had het “geluk” om twee soorten ampullen tegelijk tegen te komen. Op één medicijn stond een stip, op het tweede helemaal geen merkteken. Dit waren dexamethason en dioxidine. En natuurlijk zat er in beide pakketten geen nagelvijl - een verticuteermachine. Ik denk dat het zo correct heet.

Als mij injecties waren voorgeschreven, hadden ze in het ziekenhuis kunnen worden toegediend. Dan hoeft u het medicijn niet zelf te openen. Ik moest complexe druppels in mijn neus mengen. Voor zoiets kun je geen verpleegster bellen. Na een beetje zoeken naar informatie, kwam ik erachter dat er:

• Ampullen zonder stip. Een traditioneel, en in mijn ogen totaal ondoordacht type ampullen. Ze moeten worden geleverd met een verticuteermachine voor het vijlen van de nek. Maar in feite besparen fabrikanten geld en leveren ze dit niet altijd.
• Ampul met een stip. Verbeterde variëteit. Gemakkelijk met de hand te openen. Het geheim is dat het glas op een bepaalde plek dun is. Dat wil zeggen, het hoeft niet te worden verdund met een bestand. We breken eenvoudig de nek af en zuigen het medicijn op met een injectiespuit.

Het openen van de ampul met een stip

Misschien zeg ik iets stoms, maar het eerste wat ik dacht was dat je de punt moet doorboren met een injectiespuit en een naald en het medicijn er zo uit moet trekken (en dat zou fijn zijn). Hier kwam uiteraard niets van terecht. Het punt is nodig ter referentie. Wanneer de nek afbreekt, wordt deze naar voren geplaatst.

De stip markeert de meest kwetsbare plek: de meest kwetsbare glazen wand.

Ik zal je in detail vertellen hoe ik mijn "Dioxidin" opende:

1. Eerst bereiden we voor: een steriele spuit, een vochtig alcoholdoekje (alcohol met watten), de ampul die we nodig hebben.
2. Laten we comfortabeler gaan zitten. Ik probeerde het medicijn te openen terwijl ik stond. Ik kwam tot de conclusie dat zitten veel gemakkelijker is.
3. We nemen de ampul met onze linkerhand, zodat de punt ons recht aankijkt. De duim bevindt zich voor de nek, de rest bevindt zich achter de nek.
4. Met onze rechterhand pakken we het servet en wikkelen het, zonder het uit te vouwen, om de nek. We pakken het op dezelfde manier vast als het onderste deel - met de duim naar voren.
5. Zonder in het glas te knijpen, bewegen we de borstel scherp terug. Dat wil zeggen: van mezelf. Dat is alles, de ampul is 'gehackt'.
6. We zuigen het geneesmiddel voor injectie in de spuit.

Stel je voor dat je een chocoladereep breekt. Alles is hier precies hetzelfde.

Het openen van de ampul zonder punt

Het openen van ampullen voor injecties zonder punt is moeilijker, maar niet veel. Je moet die zeer zwakke plek in de nek creëren die zal barsten. Dat wil zeggen, vijl het neer met een verticuteermachine. Omdat het niet bij Dexamethason zit, heb ik een manier gevonden om het zonder nagelvijl te doen. Je zult verbaasd zijn hoe eenvoudig het is. Er zijn geen extra items nodig.

Laten we naar de belangrijke taak gaan:

1. We leggen 2 ampullen, een vochtige doek en een spuit op tafel.
2. Wij zijn gunstig gelegen.
3. We nemen een ampul met beide handen.
4. We brengen de onderkant van degene in onze rechterhand naar de nek van de tweede.
5. We verplaatsen de rand van de bodem gedurende 10 seconden langs de smalste plaats (zaag).
6. We houden de gezaagde ampul zo vast dat de plaats van de snede vooraan ligt. We knijpen het tussen duim en handpalm.
7. Met je rechterhand brengen we een servet aan op de bovenkant. De duim bevindt zich opnieuw aan de voorkant.
8. We breken de ampul van onszelf (zoals een chocoladereep).
9. We zuigen de inhoud in de spuit.

Het is moeilijker om de laatste ampul te openen, omdat er maar één is. Persoonlijk gebruikte ik een nagelvijl (gewoon strijkijzer). Ik heb de nek even lang gezaagd. Wie geen zaag in huis heeft, kan zich bewapenen met:

• met een mes;
• schaar;
• schuurpapier.

Een aantal tips

Met ampullen met een stip is alles duidelijk. Ze zijn het gemakkelijkst te openen. Ik zal wat advies geven over degenen zonder:

• Bewaar de verticuteermachine als u deze in de doos vindt. Voor de zekerheid. Het is goed om met de onderkant te zagen, maar beter met een speciale vijl.
• Als er een streep in de nek zit, knip er dan precies langs. Dit is het zwakste punt: het breukpunt. Als er geen strip is, maak dan een inkeping aan de onderkant van de nek.
• Het is niet nodig om door het glas te zagen. Het is voldoende dat er een kleine depressie op het glas verschijnt.
• Houd de ampul met de nek naar boven gericht. Anders zal het medicijn morsen.

Ik weet dat veel mensen bang zijn om thuis ampullen te openen. Daarom besloot ik de subtiliteiten te delen. Dit voor de eerste keer doen is eng. En vanaf de tweede of derde ampul begin je je een echte verpleegster te voelen. Probeer het en wees niet bang. Ook als iets niet volgens plan verloopt, blijft het glas in het servet zitten. Succes!