Gevaarlijk afval: wat mag niet in de prullenbak?

Afval dat door één gezin gedurende meerdere dagen wordt verzameld, wordt in een gewone gemeentelijke afvalcontainer (MSW) gegooid. Producten die moeten worden weggegooid, mogen niet in vuilnisbakken worden gegooid. Sommige producten hebben speciale markeringen. Een doorgestreepte container voor vast afval betekent dat een speciale verwerking vereist is: neutralisatie.

Afval niet bedoeld voor gewone containers

De lijst met “bijzondere” soorten afval is niet te lang en gemakkelijk te onthouden. Dit zijn producten die veilig zijn voor huishoudelijk gebruik. Wanneer ze echter niet meer worden gebruikt, komen ze in de natuurlijke omgeving terecht en kunnen ze milieuschade veroorzaken. Dergelijke producten mogen niet in de gewone afvalbakken worden gegooid.

Batterijen en accu's

Zelfs gebruikte apparaten bevatten schadelijke stoffen, zoals alkaliën en zware metalen. Na de vernietiging van de metalen schil dringen de chemicaliën met neerslag door in de bodem en het grondwater, waardoor een bedreiging ontstaat voor het milieu en de menselijke gezondheid. Het gevaar schuilt ook in het vermogen van lithiumbatterijen om zichzelf te ontploffen.

In steden zijn er inzamelpunten voor oplaadbare batterijen.Batterijen zijn “klanten” voor de verwijdering van huishoudelijk gevaarlijk afval op stortplaatsen.

Kwikhoudende lampen, thermometers

Dergelijke producten zijn veilig zolang het metaal is geïsoleerd met een glazen behuizing. Zodra de integriteit ervan wordt aangetast, vervuilt kwik de lucht, de bodem en het water. In Rusland en andere landen is de inzameling van lampen en andere kwikhoudende apparaten, gescheiden van andere soorten vast afval, bij wet ingevoerd.

Dergelijke producten worden gratis van het publiek geaccepteerd bij inzamelpunten en voor recycling verzonden, wat wordt uitgevoerd door gespecialiseerde bedrijven. Het is belangrijk om gebruikte lampen in kartonnen verpakkingen in te leveren.

Niet-giftige lampen - gloeilampen, halogeen - kunnen in de prullenbak worden gegooid. Het is raadzaam om ze in een papieren zak of doos te doen, zodat niemand zich snijdt. LED-lampen worden gebruikt voor recycling, maar de service is nog niet wijdverspreid.

Chemische substanties

Deze groep omvat stoffen die gevaarlijk zijn voor het natuurlijke milieu:

• overblijfselen van huishoudelijke chemicaliën, verven, vernissen, lijm;
• ongebruikte cosmetica;
• medisch afval;
• pesticiden.

Als de genoemde stoffen op stortplaatsen terechtkomen, komen ze na uitspoeling in het grond- en oppervlaktewater terecht.

Afval van huishoudelijke en computerapparatuur, kapotte batterijen van mobiele telefoons

Functionele apparatuur kan, indien gebruikt, geen kwaad. Als de behuizing beschadigd raakt, komen giftige stoffen in de lucht, de bodem en het water terecht, wat schadelijk is voor de menselijke gezondheid en het milieu.

De elektronische componenten van de apparaten bevatten:

• leiding;
• nikkel;
• cadmium;
• beryllium;
• verschillende niet-metaalhoudende additieven.

Om van gevaarlijk afval af te komen, moet u een recyclingorganisatie zoeken of het apparatuurretourprogramma gebruiken dat veel fabrikanten aanbieden.

Een telefoon die onbruikbaar of uit de mode is geworden, mag niet in de prullenbak worden gegooid. U kunt ermee naar een reparatiepunt voor gadgets gaan, waar een mandje staat voor het ontvangen van defecte telefoons.

Automobielproducten

Gebruikte oliën en antivriesmiddelen moeten na vervanging op de juiste wijze worden afgevoerd. U kunt contact opnemen met het dichtstbijzijnde servicestation waar voorwaarden gelden voor het uitvoeren van deze werkzaamheden. Het is verboden om niet alleen technische vloeistoffen in containers te gooien, maar ook autobanden.

Bouw- en grofvuil

Bouwwerkzaamheden en grote reparaties zijn niet compleet zonder afval. Bij het kopen van nieuw meubilair worden we geconfronteerd met het probleem van het weggooien van het oude. Het is noodzakelijk om de verwijdering van dergelijk afval gescheiden van huishoudelijk afval te organiseren.

Polyethyleen

In zijn oorspronkelijke vorm, als we plastic zakken en flessen gebruiken, is deze stof niet giftig. Het wordt gevaarlijk wanneer het in het milieu terechtkomt als gevolg van een lange periode van ontbinding. Je kunt polyethyleen niet verbranden - er worden veel giftige organische stoffen gevormd.

Afvoer is mogelijk na het vermalen van het afval in speciale installaties. Veel gemeentelijke programma's op het gebied van vast afval 'glippen' echter op polyethyleen. Milieuactivisten suggereren dat we, als uitweg uit deze moeilijke situatie, plastic tassen moeten weigeren die schadelijk zijn voor het milieu.

Helaas blijft de consumptiecultuur achter bij de groei van het welzijn van de bevolking. Niet alle inwoners van steden en dorpen weten dat lampen, resten van verf- en lakproducten en andere gevaarlijke stoffen, onbruikbaar geworden apparatuur en meubilair niet op stortplaatsen mogen worden gegooid.Er zijn nog steeds weinig mensen die plastic tasjes willen opgeven.

De geldende milieuwetten en -regelgeving op het gebied van vast afval beschermen de natuurlijke omgeving en mensen tegen afval. Bij overtreding volgt een bestuurlijke straf in de vorm van een boete. U kunt problemen voorkomen en tegelijkertijd een haalbare bijdrage leveren aan de bescherming van het milieu. Om dit te doen, moet u bepaalde soorten afval niet in de huisvuilcontainers gooien, maar inleveren voor recycling.