Hoe u de authenticiteit van een diamant kunt controleren: 5 tests die een echte steen zal doorstaan

Diamant is de meest begeerde steen ter wereld. Een goede snit van 1 karaat kost ongeveer $20.000, terwijl een fijne snit voor $75 kan worden gekocht. Het meest vervelende is dat beide opties er verbluffend mooi en duur uit kunnen zien. Soms kost het veel werk om een ​​diamant van een nep te onderscheiden. Vooral thuis. Maar zulke experimenten zijn altijd interessant, en ze zullen je helpen iets te leren. Vervolgens zullen we het hebben over 5 interessante tests die u zelf kunt uitvoeren.

Een diamant is voor jou geen steen: welke mineralen doen zich voor als een geslepen diamant?

Diamant is de sterkste edelsteen. Zelfs met grote kracht kan er niet op worden gekrast. Het kan glas snijden. Elke meester weet wat diamantcoating is. Maar niet iedereen is een diamant.

Diamanten zijn reeds bewerkte (gepolijste en gefacetteerde) diamanten. Slechts 25% van de diamanten is geschikt voor de sieradenindustrie.

Het slijpen van de steen is ontworpen om al zijn natuurlijke schoonheid te laten zien, wat tot uiting komt in het extreme spel van licht. Het is dankzij haar dat de diamant van binnenuit gloeit. Het spektakel is fascinerend. Het is een zeldzame persoon die diamanten sieraden weigert. Vrouwen dromen van zo'n geschenk, mannen geven fantastisch geld uit. Er zijn zoveel mensen die het willen dat geen enkele natuurlijke reserve voldoende zou zijn.

Daarom worden diamanten kunstmatig gekweekt. Om ze toegankelijker te maken, worden zirkonia en enkele andere mineralen in diamanten geslepen. Mensen kopen ze graag. Maar er zit ook een andere kant aan de medaille. Soms worden goedkope stenen als echt doorgegeven.

zirkonia

Vaak worden gewone zirkonia's doorgegeven als geslepen diamanten. Zirkonia is een kunstmatig geproduceerd mineraal, kristallen van zirkoniumdioxide. Het is merkwaardig dat het helemaal niet voor sieraden is gemaakt.

De eerste zirkonia werd ongeveer 50 jaar geleden in de USSR verbouwd. Het was bedoeld voor gebruik in lasers.

Maar al snel merkten juweliers de steen op. Zirkonia heeft een diamantglans. De brekingsindex is 2,15–2,25, wat heel dicht bij edelstenen ligt. Tegelijkertijd is de prijs ervoor meer dan betaalbaar.

In de jaren 90 werden zirkonia's vaak voor diamanten aangezien. Tegenwoordig is het veel moeilijker om kopers te misleiden. Hun hardheid is slechts 7,5-8,5 op de schaal van Mohs, terwijl de diamantindex 10 is. Zirkonia's zijn bekrast, hebben vaak microscopisch kleine stukjes en worden dof door chemicaliën. Ze zijn zwaarder dan diamanten. En elke tester kan zirkonia meteen onderscheiden.

Moissaniet

Moissanite is een natuurlijk mineraal, siliciumcarbide. Het wordt beschouwd als de duurste diamantvervanger. Qua optische eigenschappen overtreft hij zelfs het origineel: hij speelt 2,5 keer sterker in het licht. Het mineraal is zeldzaam en de grootte ervan is niet groter dan 2 mm.

Weinig mensen weten dat het geen natuurlijke moissaniet is die in sieraden wordt gestoken, maar het synthetische analoog, carborundum.

Het mineraal is qua hardheid iets minder dan diamant. Volgens de schaal van Mohs is de indicator 9,25. Er is nog een onderscheidend kenmerk: dubbele breking. De door het platform zichtbare piek is dubbel. Maar dit is niet gemakkelijk om te overwegen.

Niet elke edelsteenkundige en tester zal moissaniet van een echte diamant kunnen onderscheiden. De tester moet zeer gevoelig zijn en de specialist moet ervaren zijn.

Beide stenen hebben bijna dezelfde thermische geleidbaarheid, dus goedkope testers worden voor de gek gehouden.

Bergkristal (kwarts)

Kwarts is een van de meest voorkomende mineralen in de aardkorst. Iedereen kent kwartsvariëteiten als amethist, citrien, aventurijn en bergkristal. Het is bergkristal dat wel eens wordt vergeleken met diamanten.

In het oude Griekenland geloofde men dat bergkristal ijs was dat in steen was veranderd. In sieraden wordt de verscheidenheid ervan gewaardeerd: Marmarosh-diamanten. Ze zijn zeer transparant, schoon, goed gevormd en worden vaak zonder knippen in sieraden gestoken.

Bergkristal lijkt qua transparantie en zuiverheid op diamant. Maar elke professional kan gemakkelijk het verschil tussen beide zien.

Kijk maar naar de foto:

Naast een diamant ziet bergkristal er troebel uit. De randen zijn glad. Als u een steen tegen de gedrukte tekst plaatst, kunt u de letters onderscheiden. Bovendien kunnen bij onderzoek door een vergrootglas clusters van kleine belletjes in het kristal worden gedetecteerd.

Bergkristal wordt zelden als diamant doorgegeven. Op deze manier kunnen ze alleen een onervaren koper proberen te misleiden die sieraden tweedehands koopt.

Glas

Prachtige strass steentjes zijn gemaakt van glas. Ze verschillen van acrylsteentjes door de aanwezigheid van een sterke glans en een hoge brekingsindex van licht.Sprankelend in de zon of in de spotlight op kleding, ze lijken echt op edelstenen.

De kwaliteit van glassteentjes is afhankelijk van het lood-, barium- of zinkgehalte. De bekendste Swarovski-steentjes bevatten 32% loodoxide. Het effect van het lichtspel is gewoonweg verbluffend. Glazen steentjes zijn echter gemakkelijk bekrast. En ze worden simpelweg niet in sieraden gestoken.

Glas wordt niet gebruikt in sieraden.

Bekende ringen en oorbellen van Swarovski bevatten zirkonia. Zij worden in de volksmond het vaakst ‘glas’ genoemd.

Hoe ziet een diamant eruit?

Verbazingwekkend. Zoals reeds vermeld fascineert de steen door het spel van licht. Er zijn 57 facetten in een diamantslijpsel, en dit is geen toeval. Aan het begin van de 20e eeuw werden, met behulp van berekeningen die rekening hielden met de kenmerken van de diamant, ideale slijpverhoudingen afgeleid om een ​​maximale uitstraling te bereiken.

Hoe ziet de diamant eruit op de foto:

Video:

Kunstmatig

Qua samenstelling en eigenschappen is een kunstmatige diamant hetzelfde als een echte. En in sommige opzichten zelfs nog perfecter. Het proces van het ‘groeien’ van synthetische diamanten is eenvoudig. Onder laboratoriumomstandigheden wordt het binnen een paar uur verkregen. Chemici grappen: “Als je hard op steenkool drukt, krijg je een diamant.” Voor de productie wordt voornamelijk HPHT-technologie gebruikt, wat zich vertaalt als "hoge druk, hoge temperatuur".

Synthetische steen onderscheidt zich door de afwezigheid van insluitsels. Het is homogeen en perfect schoon. Het is uiterst moeilijk om het te onderscheiden van een even zuivere echte diamant. Dit kan alleen worden gedaan met behulp van laboratoriumtests.

Echt

Het belangrijkste verschil tussen een natuurlijke diamant en een kunstmatige diamant is de aanwezigheid van insluitsels. In de natuur zijn perfect schone stenen uiterst zeldzaam. In 99,9% van de gevallen bevat de dikte insluitsels van andere materialen. Het is trouwens onmogelijk om ze met het blote oog te zien. Het is noodzakelijk om de steen op meerdere vergrotingen en vanuit verschillende hoeken te onderzoeken.

Interessant om te weten. Insluitsels in een diamant kunnen experts vertellen waar deze zich bevindt.

Professionele authenticatiemethoden

Niet elke juwelier verplicht zich ertoe een geslepen diamant op echtheid te controleren. In pandjeshuizen worden diamanten sieraden gewaardeerd zonder de steen. Dit komt omdat het herkennen van een kwaliteitsvaartuig erg moeilijk is. Er is een grote kans op het maken van een fout.

Gemologen worden beschouwd als specialisten op dit gebied. Professionele steenanalyse omvat:

• Inspectie door een vergrootglas. Allereerst zoekt de specialist naar informatie onderaan de steen. Echte sieraden zijn voorzien van een merkteken. CZ is zirkonia en LG en Gemesis hebben kunstmatige diamanten gemaakt. Onder een vergrootglas controleren ze ook de helderheid van de randen, de aanwezigheid van defecten, chips, insluitsels en andere zaken.

• Spel van licht. Een diamant straalt geen regenbooggloed uit. De glans is gelijkmatig en zilverachtig van kleur.

• Wegen op gevoelige weegschalen. Bij hetzelfde formaat zijn zirkonia's zwaarder dan echte diamanten.

• Inspectie onder ultraviolet licht en kathodestralen. Het kan informatie verschaffen over de aard van de herkomst van de steen en de verfijning ervan.

• Gebruik van detectoren. De apparaten meten de thermische geleidbaarheid, elektrische geleidbaarheid en brekingsindex. Hiermee kunt u snel en redelijk nauwkeurig zirkonia's, moissanieten en andere stenen identificeren die als diamanten worden doorgegeven.

Hoe onderscheid je thuis een diamant van nep?

Iedereen kan een diamant op echtheid controleren.Hiervoor hoeft u niet altijd naar een laboratorium of winkel te gaan.

Zelfgemaakte methoden zullen u helpen een natuurlijke diamant te onderscheiden van een ronduit goedkope nep.

Begin met het inspecteren van de steen:

1. Let op de gordel. Bij zirkonium is de zijkant stomp, maar bij echte diamanten is deze scherp, net als het lemmet van een geslepen mes. Ga met uw vinger langs de gordel of kijk door een vergrootglas.
2. Waardeer de schittering. De diamant schittert met lichte, grijsblauwe flitsen. Er is een gevoel dat het van binnenuit gloeit. Het flitst met naalden. Nepstenen schitteren met een sterker oppervlak en met alle kleuren van de regenboog.
3. Defecten. Als u door een loep of microscoop naar een diamant kijkt, zult u nooit stukjes aan de randen of draadachtige insluitsels vinden. Er kunnen kleine puntjes aanwezig zijn.
4. Kader. Elite-steen wordt uitsluitend in edele metalen geplaatst: platina en goud. Er wordt bijzondere aandacht besteed aan de kwaliteit van de bevestigingen. Een diamant kan niet bungelen. Bovendien is de afstand tussen de poten hetzelfde. Er wordt nooit lijm gebruikt om het vast te zetten.
5. Prijs. Een echte diamant is altijd een dure steen, ook al is deze niet van de beste kwaliteit. In 2021 bedragen de gemiddelde kosten van 1 karaat $ 8.850. De prijs voor decoratie is zelfs nog hoger. Als de ring of oorbellen meerdere keren goedkoper zijn gekocht, zijn de diamanten erin hoogstwaarschijnlijk nep.

Advies. Als je geen vergrootglas hebt, gebruik dan de macromodus om de sieraden te fotograferen. Vergroot de afbeelding op het scherm en je kunt de steen in detail zien.

Water

Er is een populaire mythe dat een diamant ‘versmelt met water’. Naar verluidt, als je een steen in een transparant glas water legt, kun je deze per ongeluk drinken. Eigenlijk is het gewoon een mooi sprookje.

De diamant is duidelijk zichtbaar in het water.

Ten eerste is de dichtheid veel hoger dan die van water: 3,47-3,55 g/cm³ versus 0,10 g/cm³. Ten tweede hebben water en diamant aanzienlijke verschillen in de brekingsindex van licht. Een watertest kan echter nuttig zijn.

In een glas water zie je een doublet: een steen die uit twee verschillende materialen aan elkaar is gelijmd.

Plantaardige olie

Thuis kunt u een diamant identificeren aan de hand van een druppel plantaardige olie. Je kunt alles gebruiken: zonnebloem, olijf, lijnzaad. Het belangrijkste is dat de olie vloeibaar is. De test wordt als volgt uitgevoerd:

1. Op de grootste rand wordt olie aangebracht. Als de steen echt is, blijft de druppel intact; als hij nep is, valt hij uiteen in vele kleine druppeltjes.
2. Leg de ring op zijn kant en breng hem aan op het glas. Een druppel olie zou de diamant een paar seconden moeten “lijmen”. Als de steen helemaal niet blijft plakken, is deze hoogstwaarschijnlijk nep.

Adem

Ze zeggen dat als je op een echte diamant ademt, deze niet beslaat en net zo glanzend blijft. Dit is waar.

Als zich condens vormt op een diamant, verdampt deze onmiddellijk. Dit is de eigenaardigheid van het oppervlak: het houdt geen vocht vast. Andere materialen beslaan meer en houden de vochtdruppels langer vast.

De ademhalingsmethode is goed. Maar er is één addertje onder het gras. Als de diamant 0,5 karaat of minder is, dan is het oppervlak zo klein dat het uiterst moeilijk zal zijn om de condensatie te zien.

UV licht

Om een ​​diamant op echtheid te testen, kunt u een UV-pen, aansteker of zaklamp gebruiken. Je moet het licht uitdoen en het gedurende 1 minuut op de steen laten schijnen.

De meeste natuurstenen geven onder UV-licht een blauwe of blauwachtige gloed af.

Bovendien blijven ze in het donker nog een tijdje gloeien (ze hebben luminescentie).Maar als de steen niet gloeit, is dit geen reden om van streek te zijn. Ultraviolette neutrale diamanten komen in de natuur voor. In Europa worden ze zelfs hoger gewaardeerd (in de VS is het andersom). Er wordt aangenomen dat de inertie tegen UV-straling te wijten is aan de afwezigheid van defecten op moleculair niveau.

Tester

Diamantauthenticiteitsdetectoren worden gratis op internet verkocht. Ze hebben verschillende gevoeligheden. Maar zelfs de eenvoudigste kan zirkonia gemakkelijk onderscheiden. Maar om mussaniet te detecteren heb je een duurder apparaat nodig. Hij beoordeelt de steen op basis van zijn elektrische geleidbaarheid. Moissanite geleidt elektriciteit, maar diamant niet.

De tester wordt onder een hoek van 90 graden naar de steen gebracht. Binnen enkele seconden wordt het resultaat op het scorebord weergegeven. De eenvoudigste Diamond Selector II kan op AliExpress worden gekocht voor 600 roebel.

Verboden methoden

Een van de bekendste tests is het snijden van glas. Een echte diamant kan het slijpen, of op zijn minst krassen achterlaten. Het krast met hetzelfde gemak andere stenen.

Wij raden u aan geen toevlucht te nemen tot barbaarse controles. Als de steen echt blijkt te zijn, bederf je hem niet, maar kun je het frame beschadigen.

Verboden methoden zijn onder meer:

• Krabben met een diamantvijl.
• Glas snijden.
• Verwarming tot hoge temperaturen.
• Met een hamer slaan.

Diamant is de hardste steen. En het is waar. Maar tegelijkertijd is het ook kwetsbaar. Een klap met een hamer zal het vernietigen.

Authenticatiecontrole in een laboratorium of specialist

U kunt er met 100% garantie achter komen of een diamant echt of nep is, alleen door de steen ter onderzoek aan een gemmologisch laboratorium voor te leggen.

Er zijn dergelijke laboratoria in alle grote steden. Het bekendste in Rusland is het Gemological Center van de Staatsuniversiteit van Moskou. Gemiddeld kost het onderzoek 1.200 roebel. Duur: van 1 uur tot 2 dagen.Een schriftelijk deskundig advies en een juridisch document (certificaat) kosten iets meer - 1500-3000 roebel. Hier kunt u de steen beoordelen en de werkelijke waarde ervan ontdekken.

Voor identificatie gebruiken laboratoria speciale apparatuur:

• gemmologische triplet vergrootglas;
• zichtbare spectrometers met bijna-UV- en IR-mogelijkheden;
• Raman-spectrometers voor het analyseren van de samenstelling van insluitsels, verschillende structurele kenmerken en onzuiverheidscentra;
• ander.

Zelfs met HPHT behandelde diamanten kunnen in laboratoria worden geïdentificeerd. Ze hebben karakteristieke kristalroosterdefecten. Bij het bepalen van de authenticiteit van een steen geeft een specialist een volledige conclusie, inclusief het controleren van de kwaliteitskenmerken.

Wat beïnvloedt de prijs van een diamant?

Diamant is anders dan diamant. Zelfs “originelen” van hetzelfde formaat kunnen meer dan 60% in prijs verschillen. De meest waardevolle worden beschouwd als onbehandelde, grote stenen met ideale zuiverheid, hardheid, kleur, transparantie en snit.

De meeste gemmologische laboratoria over de hele wereld vertrouwen op de GIA-classificatie, de “4C’s” genoemd, om de waarde van diamanten te bepalen. Het werd in 1953 ontwikkeld door het Gemological Institute of America. Hoe hoger de 4C-score, hoe duurder de steen wordt geacht.

De vier belangrijkste kenmerken die de kwaliteit en de kosten van diamanten bepalen zijn karaat, slijpvorm, kleur en helderheid.

• Gewicht (karaat). 1 karaat is gelijk aan 0,2 g. Diamanten groter dan 1 karaat worden als groot beschouwd. Het gemiddelde gewicht is 0,3-0,99 karaat. Stenen kleiner dan 0,29 karaat worden als klein beschouwd.
• Kleur. De duurste diamanten worden beschouwd als volledig kleurloze diamanten, die zeldzaam van aard zijn. Zij behoren tot groep D.Er zijn ook stenen met een lichtgele tint, mooie kleuren.
• Helderheid. Het belangrijkste evaluatiecriterium. Hoe minder insluitsels in een steen, hoe transparanter deze is, hoe hoger de kosten.
• Snijkwaliteit (Snijkwaliteit). Dankzij vakkundig slijpen wordt een diamant een diamant. In de dure versie worden nauwkeurige geometrie, verhoudingen en correcte hoeken in acht genomen.

Criteria die u zullen helpen een diamant grofweg te beoordelen en de kwaliteit ervan te bepalen:

• Tabel nr. 1:

• Tabel nr. 2:

Vragen over het onderwerp

Hoe worden diamanten nagemaakt?

Meestal worden zirkonia's en moissanieten met een Kr-57-slijping doorgegeven als diamanten. De afgelopen jaren zijn er zogenaamde ‘Chinese diamanten’, gemaakt uit diamantstof, op de markt verschenen. Synthetische diamanten en doubletstenen met goedkoop materiaal aan de onderkant worden als natuurlijke diamanten beschouwd. Diamanten van lage kwaliteit worden verfijnd - overtollige koolstof wordt verwijderd met een laser, waarna de steen als eersteklas wordt afgedaan. Er zijn een groot aantal opties voor namaakproducten, gemaakt met zo'n vaardigheid dat niet elke specialist ze kan identificeren.

Is het mogelijk om de steen in een winkel te controleren?

Het is niet alleen mogelijk, maar ook noodzakelijk. Het kopen van een diamanten ring is geen situatie waarin u op vertrouwen kunt vertrouwen. Het eerste dat de winkel moet hebben, zijn de juiste certificaten die zijn uitgegeven door een gespecialiseerd gemmologisch laboratorium. Bovendien moet de diamant op uw verzoek door een tester worden gecontroleerd. Dergelijke apparaten zijn verkrijgbaar in alle grote winkels (je moet in andere geen diamant kopen).

Laten we het samenvatten. Thuis is het voor een gewoon mens onmogelijk om met 100% zekerheid een diamant van een nep te onderscheiden. Vooral als er hoogwaardige moissaniet in de ring wordt gestoken en de steen zelf klein is. Zelfs een juwelier kan hier een fout maken.Moderne technologieën voor de productie van sieraden hebben grote vooruitgang geboekt. Diamanten worden met zeer hoge kwaliteit nagemaakt. De enige betrouwbare manier om erachter te komen of de steen voor je echt is of niet, is door hem in een laboratorium te testen.