Bedrog, gewichtstoename en onnodig gedoe: ik vertel je waarom ik geen zakken aardappelen koop
“Heb je aardappelen nodig? Hier komen elke ochtend mensen uit het dorp en verkopen het voor slechts 10 roebel meer dan in de supermarkt, maar het is zelfgemaakt, zonder chemicaliën! Ik heb vandaag al 4 zakken meegenomen!” — een buurman, die ik per ongeluk bij de ingang ontmoette, sloeg me letterlijk van mijn stuk met deze vraag. 'Nee, dat is niet nodig', antwoordde ik kort en was van plan verder te gaan met mijn zaken, maar Lidia Pavlovna zette de dialoog voort. "En waarom? – ze was oprecht verrast. — Ga je echt elke dag een kilo of twee uit de winkel sjouwen? Dit is lastig! En het is niet rendabel!”
Ik heb niet geprobeerd haar te overtuigen. Simpelweg omdat mijn buurvrouw een oudere vrouw is en zich de tijden van tekorten en lege schappen nog goed herinnert, die ik simpelweg niet heb gevonden. Een voorraad inslaan, van alles veel kopen, is voor haar al een gewoonte. Zij voelt zich, net als mijn ouders, ongemakkelijk als ze weet dat er in de keukenkast maar een halve kilo boekweit ligt, pasta en een pakje havermout, en twee tomaten, drie aardappelen en wortels alleen in de koelkast verborgen liggen. Ze moet het gevoel hebben dat als er iets gebeurt – oorlog, Siberische vorst of langdurige zelfisolatie – ze voor een aantal maanden van proviand zal worden voorzien.
Ik koop zoveel voedsel als ik in de nabije toekomst kan eten. In al die tijd dat ik gescheiden van mijn ouders woon, heb ik nog nooit meer dan drie kilo aardappelen uit de winkel gehaald (dit bedrag was overigens genoeg voor mij voor een maand). En dat is waarom.
Twijfelachtig voordeel
Meestal worden aardappelen in zakken gekocht omdat het als winstgevend wordt beschouwd. Maar als je erover nadenkt, wordt dit voordeel zeer twijfelachtig:
- Als je veel groenten tegelijk neemt, is het onmogelijk om te begrijpen welke kwaliteit ze hebben. Niemand zal uitstorten en de inhoud van de zakken inspecteren. Vruchten die te klein zijn, maar ook rot, wormachtig en groen - dit alles zal waarschijnlijk onder de bovenste laag van mooie, geselecteerde knollen terechtkomen. Sommige bijzonder sluwe verkopers schuwen regelrechte misleiding niet - in plaats van groenten stoppen ze stenen of andere oneetbare dingen in de zak.
- Grote hoeveelheden aardappelen zijn lastig te wegen. In grote winkels zijn de weegschalen in de regel goed gekalibreerd, maar ze kopen nog steeds groenten in reserve van markten of van mensen die goederen rechtstreeks bij de ingang afleveren. In dergelijke gevallen is het moeilijk om de nauwkeurigheid van weegschalen te controleren, en bovendien weten veel verkopers vals te spelen, en verkopen ze zelfs goederen met weegschalen die correct zijn geconfigureerd en geverifieerd. U loopt dus het risico 25, of zelfs alle 20, te krijgen in plaats van 30 kg aardappelen.
Het blijkt dat als je geld wilt besparen, je niet alleen te veel kunt betalen, maar ook een product van slechte kwaliteit kunt ontvangen.
Geen goed uitgeruste opslagruimtes
Om ervoor te zorgen dat aardappelen de hele winter smakelijk blijven en niet ontkiemen, bevriezen of uitdrogen, moeten ze bij een bepaalde temperatuur en vochtigheid worden bewaard. Het is moeilijk om dergelijke omstandigheden te garanderen, zelfs als er een kelder is, omdat het onwaarschijnlijk is dat daar sensoren zijn geïnstalleerd om alle belangrijke parameters te meten en er een klimaatbeheersingssysteem is.
In gecentraliseerde opslagfaciliteiten wordt de toestand van het milieu voortdurend in de gaten gehouden, en een gewoon mens kan alleen van tijd tot tijd groenten sorteren en minderwaardige groenten weggooien of proberen ze op de een of andere manier te 'reanimeren' - spruiten afbreken, rotte delen afsnijden.
Het blijkt dat aandelen veel problemen veroorzaken. De tijd die u kunt besteden aan gezelligheid met uw gezin, sporten of het lezen van uw favoriete boeken, moet u besteden tussen zakken aardappelen, op zoek naar slechte knollen erin.
Waarschijnlijk zal iemand zeggen dat ik lui ben. Ze zeggen dat je, om niet aan te komen, groenten van vrienden moet kopen. En aardappelen sorteren is geen nutteloos werk, maar werk ten behoeve van uw gezin. Bovendien bederven niet veel knollen, en als dit plotseling gebeurt, kunnen de licht verrotte knollen worden ontdaan van slechte delen en vervolgens worden gekookt tot aardappelpannenkoekjes. Maar ik geloof nog steeds dat het beter is om aardappelen in de winkel of op de markt te kopen als dat nodig is. En kook van prachtige verse knollen, en niet van tweederangs, die trouwens zijn gekocht voor de prijs van kwaliteitsknollen. Mijn vrije tijd besteed ik liever aan ontspanning en vermaak dan aan het eindeloos sorteren van knollen. Want het leven is vluchtig en we leven niet om te eten, maar we eten om te leven.
Ik neem het liefst tassen mee, 4 tassen boven het dak is voldoende voor 2 voor de winter. Ik ben het niet met je eens, dit is de reden. als u na het werk zelf naar de winkel bent gegaan. dan heb je 100% gelijk. En als God het verhoede, is het net als ik…. dan nee, ik ben genoodzaakt om boodschappen thuis te bestellen, en wat hebben we? Ik neem een maand lang 5 kg voor 2 personen, ze brengen verschillende aardappelen mee, een mengsel van kortere, maar een grote kost 20 roebel. en kleine 10. Ik ben geen lasteraar, maar ik heb geklaagd. En er is niets veranderd.! En van een buurman nam ik er één in één. En het gewicht van de tas was ergens 30 kg, maar ik woog eigenlijk 1 stuk 2,5 kg, dus bedenk eens waar het winstgevender is. Natuurlijk waren ze niet allemaal zo. Maar hoe dan ook. op de markt heb je natuurlijk gelijk.
Ik ben 76 jaar oud en al 3 jaar weduwe, ik heb een slechte gezondheid, mijn hart is ziek en mijn benen werken niet zo goed meer. Daarom probeer ik aardappelen en uien in te slaan voor de winter, want... uw gezondheid kan achteruitgaan en het ijs zal u ervan weerhouden om naar buiten te gaan. Gelukkig heb ik een 3-kamerappartement. er is een balkon en een grote geïsoleerde loggia, daarnaast is er een ruime berging (9 m2). Ik vind het dus nuttig voor mezelf om een voorraad in te slaan, dan heb ik het nog niet eens over ontbijtgranen en pasta. suiker en zout. Ik koop altijd zonnebloemolie en in de vriezers (ik heb er twee) liggen altijd bevroren paprika's, verse tomaten in de vorm van tomaten (ik kook niet), verschillende soorten vlees, op de loggia liggen gezouten tomaten en komkommers (Ik draai ze niet, maar ik pekel ze in grote flessen - 10-15 liter). Ik heb meel in voorraad - ik heb een broodmachine en kan zelf brood bakken. Ik heb het niet eens over taarten... Zo moet je je aanpassen. Zo kun je overleven tijdens een ‘vijandelijke belegering’. Ik val de kinderen niet lastig, ze hebben zorgen genoeg en je zult ze niet vragen om melk of brood naar de andere kant van de stad te brengen.