Regels voor de verzorging en verspreiding van Selaginella

Selaginella lijkt qua uiterlijk op mos en varen, omdat het een kruidachtige meerjarige bodembedekker is. De delicate kleine bladeren zien er heel helder en mooi uit en daarom zijn ze geliefd bij veel tuiniers. Tegelijkertijd is Selaginella wispelturig en is zorgvuldige verzorging vereist, anders is het onwaarschijnlijk dat u het aantrekkelijke uiterlijk van de plant kunt bewonderen.

Beschrijving

Selaginella behoort niet tot varens of bladverliezende planten, hoewel het er wel op lijkt, maar behoort tot de clubmosfamilie en is een kruidachtige sporenplant, de enige in zijn soort.

Terrestrische en epifytische vormen, die voorkomen in de familie met kruipende of opstijgende scheuten, hebben veel dunne worteluitlopers. De takken zijn vertakt en vrij kort, bedekt met zeer kleine blaadjes, slechts 5 mm lang. Dankzij hen heeft de plant een opengewerkte vorm, de scheuten zijn bedekt met bladeren als schubben.

De kleur van de bladeren kan verschillende tinten hebben - van lichtgroen tot donkergroen; soorten met bladeren met een blauwachtige of metaalachtige tint worden zelden gevonden. Soms eindigen Selaginella-takken in kleine aartjes, waar meerdere grote of veel kleine sporen rijpen.

Selaginella bloeit niet, zijn schoonheid is te danken aan het heldere groen, maar de plant ziet er alleen met de juiste verzorging aantrekkelijk uit. De Selaginella-familie omvat ongeveer 300 soorten; slechts 25 worden gekweekt als sier- en kamerplanten.

Binnen uitzicht

De volgende soorten Selaginella komen het meest voor in de potbloementeelt:

Jory. Het is klein van formaat, heeft rechtopstaande scheuten die lichtgroen gekleurd zijn, met een gouden rand langs de randen van de bladeren.

Geschubdbladig. Het heeft een ongewone vorm, die lijkt op een grote bloem, waardoor de soort een andere naam kreeg: Rose of Jericho. De scheuten worden gemiddeld 10-15 cm lang; tijdens de droge periode krullen ze samen met de bladeren naar binnen en vormen zo een bal. In de uitverkoop wordt Selaginella squamofolia vaak tentoongesteld in de vorm van een bal van absoluut levenloos ogend droog gras. Zodra zo'n klomp in het water valt, komt hij binnen 24 uur tot leven, bloeit uit tot pluizige takken en krijgt een rijke groene kleur.

Martens. Het is een laagblijvende struik die de grond bedekt met een dicht tapijt. Ze lijken qua uiterlijk op mos. De stengels zijn rechtopstaand, tot 20 cm hoog, de bloem ontwikkelt zich goed bij voldoende vochtigheid en diffuus licht. Meestal wordt de soort gebruikt om kleine kassen te creëren.

Pootloos. Het heeft het uiterlijk van een siergras met korte stengels die dicht bedekt zijn met zeer kleine, delicate bladeren. Bij optimale verzorging (luchtvochtigheid en watergift) vormt het een zacht pluizig tapijt op het bodemoppervlak.

Thuiszorg

Een veel voorkomend probleem bij het thuis kweken van selaginella is onvoldoende luchtvochtigheid. Om deze reden voelt de plant zich het prettigst in een kas.

Hoe verzorg je Selaginella:

Verlichting. Selaginella groeit even goed bij fel natuurlijk licht als bij kunstlicht.De bloem is niet schaduwtolerant en voelt zich niet prettig in diepe schaduw, maar groeit uitstekend in zowel lichte halfschaduw als helder diffuus licht. De plant moet worden beschermd tegen blootstelling aan direct zonlicht. Het grote voordeel van Selaginella is dat ze lichtschommelingen perfect verdragen, waardoor er in de wintermaanden geen extra verlichting nodig is.

Advies
Plaats de bloem op de vensterbank van een raam op het noorden of achter in de kamer.

Temperatuur. De meeste soorten Selaginella zijn bij uitstek geschikt voor een temperatuurbereik van +15 tot +21° C. Een temperatuur die te hoog is om een bloem te laten groeien, wordt aangegeven door het donker worden en afsterven van de bladeren. Bovendien tolereert Selaginella tocht niet goed. Warmte en te lage temperaturen hebben een slechte invloed op het uiterlijk van de plant. De thermometer in de kamer waar Selaginella zich bevindt mag niet onder de +12° komen, omdat de plant dan afsterft.

Advies
Breng de plant niet uit de kamer in de frisse lucht.

Lucht vochtigheid. Onder natuurlijke omstandigheden groeit selaginella in gewone grond, in moerassige grond en met overtollig vocht, en kan zelfs volledige onderdompeling in water verdragen. De luchtvochtigheid in de ruimte waar de bloem wordt gekweekt moet ongeveer 70-80% zijn, minimaal 60%. Om de optimale waarde te behouden, besproeit u de plant 4-5 keer per dag en plaatst u schoteltjes met water of natte geëxpandeerde klei in de buurt.

Advies
Het tijdschrift purity-nl.htgetrid.com vestigt uw aandacht: hoe hoger de luchtvochtigheid in de kamer, hoe beter de ventilatie zou moeten zijn.

Plaats tijdens de wintermaanden de bloempot met plant op de maximale afstand van verwarmingstoestellen en radiatoren.Een bijzonderheid van Selaginella is dat het, wanneer het thuis wordt gekweekt, praktisch zijn vermogen verliest om zich aan te passen aan omstandigheden met verschillende luchtvochtigheid.

Water geven. Selaginella heeft royale watergift nodig, ongeacht de tijd van het jaar. De aarden bol mag niet uitdrogen, de grond moet altijd licht vochtig zijn. Geef de plant water met zacht, bezonken water op kamertemperatuur via een bakje. In dit geval zal de grond zoveel vocht opnemen als nodig is.

Voeden. Twee keer per maand of eens per 3 weken van april tot september moet de bloem worden gevoed. Voor deze doeleinden is een complexe meststof bedoeld voor bladverliezende kamerplanten zeer geschikt. In de winter minder vaak bemesten - niet vaker dan eens per 6 weken.

Gebruik de helft van de aanbevolen dosis op de verpakking, of beter nog, neem 3 delen water voor 1 deel kunstmest (voor winterbemesting moeten de verhoudingen 1 op 4 zijn). Meststoffen bedoeld voor orchideeën zijn ideaal voor het voeren van selaginella.

Aanzuigen. Het grondmengsel waarin selaginella wordt gekweekt, moet een neutrale of lichtzure reactie hebben, vrij los zijn en goed vocht vasthouden. Geschikte grond is een grond die gelijke hoeveelheden rivierzand, bladaarde en turf bevat. Plaats de turf- en bladaarde vóór het mengen enkele uren in de vriezer.

Aanbevolen grondmengsels voor het kweken van Selaginella:

1 deel bladaarde, 2 delen graszodengrond, 1 deel veengrond, zand (kan worden vervangen door gemalen veenmos);
in gelijke verhoudingen: gras, turf, stukjes houtskool, gehakt veenmos.

In een pot waar selaginella wordt gekweekt, is een laag drainage vereist, want als de lucht de wortels niet bereikt, zal de plant zich slecht ontwikkelen en hoogstwaarschijnlijk afsterven.

Voortplanting en transplantatie

In hun natuurlijke habitat reproduceren Selaginella zich door sporen. Thuis wordt deze methode uiterst zelden gebruikt, zelfs door professionele tuiniers. Het is veel gemakkelijker om een plant te vermeerderen door de conventionele verdeling van struiken, dat wil zeggen vegetatief.

Verdeel in de lente of zomer een deel van de wortelstok, ongeveer 5 cm lang (het maakt niet uit of er scheuten zijn), en transplanteer het in bloempotten met turf, 5 in elk. Houd de pot tot de eerste scheuten verschijnen op een constante temperatuur van +20° C, afgedekt met cellofaanfolie. De spruiten zullen na ongeveer een maand verschijnen. De grond moet altijd vochtig worden gehouden.

Selaginella wordt ook vermeerderd door stekken. Snij de scheuten van de stengels in stukjes van minimaal 3 cm lang, dit worden stekken. Je moet alleen takken selecteren die kleine wortels aan de takken hebben.

Plaats de stekken in een bak op het oppervlak van een zand-turf- of perliet-turfmengsel en bestrooi de uiteinden lichtjes met aarde. Maak een kleine kas door de container in plastic folie te wikkelen, dit zorgt voor een constante hoge luchtvochtigheid en temperatuur. Plaats de minikas op een plaats met diffuus licht.

Zodra de spruiten verschijnen, verdeelt u de stekken (elk stuk moet wortels hebben) en plant u 5 stuks in elk in aparte potten. Met deze aanplant kunt u in de toekomst een volumineuze, mooie struik krijgen.

Selaginella houdt niet van transplantatie, dus het wordt niet aanbevolen om de procedure vaker dan eens in de twee jaar uit te voeren. Het belangrijkste criterium voor de noodzaak om een plant te herplanten is het wortelsysteem dat de bloempot volledig heeft gevuld.De voorkeurstijd voor de procedure zijn de zomermaanden.

De pot voor selaginella moet breed maar ondiep zijn, omdat het wortelsysteem van de plant niet diep in de grond doordringt.

Ziekten en plagen

Door optimale groeiomstandigheden is Selaginella vrijwel immuun voor ziekten en plagen. Overtreding van zelfs maar één van de zorgregels draagt meestal bij aan het verschijnen van spintmijten, en, minder vaak, aan andere plagen die zich actief ontwikkelen in omstandigheden met een lage luchtvochtigheid. Om ongedierte te doden, besproeit u de plant met een zeepoplossing.

Overmatig vocht leidt tot rot, dus als de kamertemperatuur lager is dan +19° C, moet de watergift matig zijn.

Bruikbare tips

Met aanbevelingen van ervaren tuinders kunt u overtredingen van de zorgregels correct identificeren op basis van het uiterlijk van de plant en deze tijdig elimineren:

De toppen van Selaginella-scheuten worden droog als er onvoldoende luchtvochtigheid in de kamer is.
Vergeelde, bruine en gedroogde scheuten zijn een bewijs van overtollige kunstmest. In dit geval is het beter om de twijgen te gebruiken voor stekken en de plant op deze manier te vermeerderen.
Als de rand van de bladmessen een bruine tint heeft gekregen en vervormd is, betekent dit dat de verlichting voor de bloem te fel is. Dit is hoe zonnebrand verschijnt. Zet de bloempot gewoon in de schaduw. Bij blootstelling aan direct zonlicht kunnen de bladeren bleek en verkleurd worden.
Sterk langwerpige scheuten en bladeren die bleek van kleur zijn, gedraaid en te dun zijn, duiden op onvoldoende verlichting.
Selaginella groeit heel langzaam als er een tekort aan voedingsstoffen in de bodem is.
De bladeren zullen slap en erg zacht zijn als er niet genoeg lucht het wortelsysteem bereikt. Herplant de plant in losse grond.
De bladeren worden donker, zwart en sterven af als de kamertemperatuur erg hoog is.
De groei van Selaginella wordt erg langzaam, de takken worden bruin van kleur en beginnen te rotten bij lage temperaturen. Verwijder beschadigde scheuten, plant de bloem opnieuw in een nieuwe pot met een geschikt grondmengsel en plaats deze op een vochtige, warme plaats.
De bladeren krullen, vouwen of vervormen als Selaginella wordt blootgesteld aan constante tocht.
Als het grondmengsel niet geschikt is voor het kweken van de plant, is het te dicht, dan worden de bladeren zacht.