We wisten het niet, maar de elektricien stelde voor hoe we enkeladerige en gestrande draden correct konden aansluiten

Ik wil een methode delen waarmee je enkeladerige en gestrande draden snel, betrouwbaar en correct kunt aansluiten. Dit is een echte vondst voor gewone mensen die niet bekend zijn met elektriciteit. Dus ik zeg het je.

Gemakkelijk draden aansluiten

Je kunt de diensttape in de achterste lade leggen: je hebt hem niet meer nodig. In plaats van dit:

1. We gaan naar de dichtstbijzijnde winkel en kopen terminals (klemmen). De vraagprijs is 8-50 roebel. Het is raadzaam om WAGO 222-terminals met hendels te nemen. Zoals de elektricien heeft uitgelegd, zijn ze het meest betrouwbaar en het gemakkelijkst te gebruiken.
2. We strippen beide draden tot de diepte van het klemmenblok, ongeveer 1 cm.
3. We verzamelen de strengen van de gestrande draad in een strakke bundel en draaien ze een beetje.
4. Beide geleiders moeten recht en schoon zijn.
5. Breng de hendels omhoog en steek beide draden in de gaten. We klemmen door de hendels naar beneden te laten zakken.

Klaar. Bij deze aansluitmethode hoeft u niet na te denken over de kwaliteit van torsie en isolatie. De lengte van de bedrading blijft hetzelfde. Indien nodig kan de hendel worden opgetild en de draad worden verwijderd - dat wil zeggen dat de klem herbruikbaar is.

De WAGO 222-klem wordt geleverd met 2 gaten of meer. Het is ontworpen voor het aansluiten van enkel- en meeraderige koperdraden met een doorsnede van 0,08-4 mm, gebruikt in huishoudelijke elektrische netwerken met spanningen tot 380 V. Met behulp van het klemmenblok, lampen, elektriciteitsmeters, slingers en nog veel meer zijn met elkaar verbonden.

Soorten aansluitblokken

Het is de moeite waard om te zeggen dat aansluitblokken verschillend zijn:

• Schroefklemmen in polyethyleen omhulsel. De meest voorkomende, goedkope en structureel eenvoudig. In de isolatieschaal bevindt zich een koperen huls met twee schroeven - deze worden gebruikt om de draden aan beide zijden in de gaten te schroeven. Het nadeel is dit: schroefklemmen zijn niet geschikt voor aluminium geleiders en gevlochten draden. Onder constante druk van de schroef wordt het aluminium vloeibaar en worden de dunne strengen vernietigd.
  
• Schroefklemmenblokken met metalen platen. Betrouwbaarder ontwerp. De draden worden niet met schroeven vastgeklemd, maar met twee platen met karakteristieke inkepingen. Door het grotere klemoppervlak zijn deze terminals geschikt voor soepele draden en aluminium.

  

  Alle verbindingen met schroeven worden eenmaal per jaar vastgedraaid.

• Zelfklemmende express-klemmen. Niet minder eenvoudig ontwerp, maar veel handiger. Het volstaat om de draad in het gat te duwen totdat deze stopt, en hij wordt stevig vastgeklemd. Binnenin bevindt zich een miniatuur vertinde koperen schacht en een bevestigingsplaat. Fabrikanten plaatsen er ook vaak een pasta in: een mengsel van technische vaseline en kwartszand. Het verwijdert de oxidefilm van het aluminiumoppervlak en voorkomt vervolgens dat deze zich opnieuw vormt.
  
  
  

Om een ​​aluminiumdraad op een koperdraad aan te sluiten (ongeacht hoeveel draden ze hebben), heb je een speciaal klemmenblok met pasta nodig. Feit is dat koper en aluminium een ​​galvanisch koppel vormen. Wanneer metalen op elkaar inwerken, begint het vernietigingsproces. De weerstand op het verbindingspunt neemt toe, waardoor de constructie begint op te warmen. Dit leidt vaak tot het smelten van de isolatie of, nog erger, tot vonken. Hoe hoger de stroom, hoe sneller de vernietiging plaatsvindt.

Voor- en nadelen van de methode

Het gebruik van terminals heeft veel voordelen, maar is ook niet zonder nadelen.Voor het gemak beschrijf ik ze in de tabel:

Belangrijk: om ervoor te zorgen dat de verbinding met het klemmenblok betrouwbaar is, wordt de klem geselecteerd op basis van de kenmerken van de draad: dwarsdoorsnede, flexibiliteitsklasse, type geleider. De bijbehorende opschriften vindt u op de klemschaal. De afwezigheid van inscripties geeft aan dat dit nep is. Het is beter om zo'n terminal niet aan te schaffen: deze is mogelijk niet bestand tegen de belasting en smelt.

Hoe zit het met hoge stromen?

Geleiders met een doorsnede van 35-240 mm worden verbonden met behulp van hulzen. Ze zijn verkrijgbaar in koper-aluminium, vertind koper en aluminium. De installatie is heel eenvoudig: de blootliggende draden worden in een hoes geplaatst en vervolgens gekrompen. Met de juiste keuze van de mouwmaat en hoogwaardige krimping blijft de weerstand hetzelfde als bij een gewone draad. Na isolatie kan de bedrading veilig in de muur worden verborgen.

Er zijn al mouwen met isolatie.

Het principe van het verbinden van enkeladerige en gestrande draden in een hoes:

1. We strippen beide geleiders zodat de blote uiteinden ongeveer tot het midden van de huls reiken.
2. Steek het in de gaten aan beide kanten.
3. Wij krimpen met een speciale tang.

Hier komen we bij het voornaamste probleem. De hoes zelf is relatief goedkoop - vanaf 15 roebel. Voor het krimpen is echter een speciale tang nodig. De prijs voor hen begint vanaf 1000 roebel. Je kunt de crimper niet vervangen door een tang of een hamer: de verbinding zal onbetrouwbaar zijn. Daarom zul je wat geld moeten uitgeven of een tang moeten lenen van een bekende elektricien, zoals ik deed.

Velen van ons zijn gewend om draden in elkaar te draaien en de verbinding vervolgens met isolatietape te omwikkelen. Niet iedereen weet dat de ouderwetse methode al lang achterhaald is. Nieuwe regels voor elektrische installaties verbieden het gebruik ervan vanwege onbetrouwbaarheid, hoog risico op kortsluiting en elektrische schokken. Tegenwoordig gebruiken elektriciens overal klemmenblokken en voor hoge stromen - hulzen. We lezen PUE P2.1.21: “Het aansluiten, aftakken en afsluiten van draden en kabels moet worden uitgevoerd door middel van krimpen, lassen, solderen of klemmen in overeenstemming met de huidige instructies.”