Hoe je thuis op de juiste manier voor cissus kunt zorgen

Onder de pretentieloze kamerbloemen valt de sierlijke winde met een dikke kroon en prachtige bladeren op. Velen hebben al geraden dat dit een zelfgemaakte druif is, cissus: de verzorging ervan is absoluut eenvoudig en het uiterlijk van de plant zal niemand onverschillig laten.

Beschrijving

Cissus is een klimmende groenblijvende sierrank die tot de druivenfamilie behoort. Vanwege de gelijkenis van de bladeren wordt de bloem vaak berk of zelfgemaakte druiven genoemd.

Onder natuurlijke omstandigheden wordt Cissus verspreid in de tropen en subtropen van Australië en Afrika. Dankzij de prachtig gesneden bladeren, die een volumineuze kroon vormen en prachtig uit de pot vloeien, heeft de bloem populariteit gewonnen in de binnenbloementeelt. De plant siert een balkon of kamer in huis, kantoor of openbare ruimte.

Cissusscheuten bereiken soms een lengte van 3,5 meter, terwijl het wortelsysteem van de plant compact is. Jonge stengels zijn flexibel, maar naarmate ze ouder worden, worden ze houtachtig en bedekt met een ruwe grijze bast, die na verloop van tijd barst en loslaat.

Ranken en gesteelde bladeren bevinden zich aan de internodiën van de stengel.Vaak is er aan de uiteinden van de ranken een uitzetting in de vorm van een cirkel; de plant gebruikt een soortgelijk apparaat als zuignappen om zich aan het oppervlak te hechten.

De bladeren zijn afwisselend gerangschikt en hebben een handvormig, gelobd of stevig blad met een glanzend oppervlak. De kleur van de kroon is helder, groen, monochromatisch. Zelden, maar toch zijn er cissusplanten met bont blad.

Cissus bont (verkleuren)

Thuis bloeit de plant in uitzonderlijke gevallen, maar dit is een normale optie en hoeft geen alarm te veroorzaken. Kleine, onopvallende bloemen kunnen niet concurreren met het spectaculaire uiterlijk van het blad van de plant.

Soorten

Cissus wordt vertegenwoordigd door een groot aantal variëteiten, ongeveer 350, maar slechts een paar ervan worden binnenshuis gekweekt. De meest populaire plantensoorten onder tuinders zijn:

1. Cissus rhombifolia - houdt van schaduw, moet op een steun worden gekweekt, scheuten worden tot anderhalve meter lang.
2. Cissus bont (verkleuren) is het mooiste uitzicht. De bladeren zijn groen met een paarse tint, in de winter laat de plant ze vallen. Het oppervlak van de plaatplaten is glanzend. Planten van deze soort stellen hoge eisen aan de temperatuur en vochtigheid in de kamer.
3. Antarctische cissus is een wijnstok die tot twee meter lang kan worden. De vorm van de bladmessen is eivormig, met kartels langs de randen. De plant bloeit met kleine groene bloemen en vormt volledig eetbare vruchten die naar druiven smaken.
4. Cissus quadrangularis heeft een zeer ongebruikelijk uiterlijk vanwege de dichte, tetraëdrische scheuten; qua uiterlijk lijkt de plant op een cactus. Liaantakken kunnen een lengte bereiken van 1,5 m.

Cissus quadrangularis

Verlichting en temperatuuromstandigheden

Cissus is een zeer pretentieloze plant en groeit onder vrijwel alle omstandigheden: duisternis, hitte, koelte, overmatig licht. De bloem tolereert geen tocht en plotselinge veranderingen in de omstandigheden. Basiszorg voor berken binnenshuis komt neer op een goede herbeplanting en watergift.

Cissus groeit goed op de vensterbank van elk raam, maar ook op aanzienlijke afstand van bronnen van natuurlijk licht. Het enige wat de plant niet kan verdragen is fel, direct zonlicht. De ideale kweekoptie is diffuus licht.

Antarctische en veelkleurige cissus ontwikkelen zich uitstekend alleen op een schaduwrijke plaats en verdragen direct zonlicht niet zo goed. Voor deze typen zou plaatsing in de buurt van ramen op het oosten of westen ideaal zijn.

Rhombolifolia daarentegen is erg lichtminnend en de beste locatie hiervoor is naast een raam op het zuiden. De bloem zal comfortabel zijn op het balkon, maar de plant moet worden beschermd tegen de wind en directe zonnestralen.

In de winter ligt de ideale temperatuur voor cissus in het bereik van +14 tot +16˚ C, in de zomermaanden - van +18 tot +26 graden. De plant past zich perfect aan de geleidelijke verandering van warmte naar koelte of hitte aan, in de winter is hij bestand tegen kou tot +10 en in de zomer - hitte tot +30˚ C. Plotselinge veranderingen zullen de bloem echter beschadigen.

Antarctische cissus

Vochtigheid en watergift

Jonge cissus moet regelmatig worden bespoten. Volwassen planten zullen tijdens de zomermaanden periodiek bladvocht niet weigeren, hoewel ze heel goed kunnen groeien zonder een dergelijke gebeurtenis.In de herfst kun je cissus niet spuiten, in de winter moet je de bladeren van tijd tot tijd (een keer per maand) douchen om het stof dat zich erop heeft opgehoopt af te wassen.

De plant heeft een groot aantal bladeren en kan daarom in het warme seizoen veel vocht verdampen. Daarom heeft de bloem overvloedig water nodig met uitsluitend zacht water en sproeien. In de winter schaadt overtollig vocht de cissus - wortelrot verschijnt, de plant stopt met groeien en verwelkt. Tijdens de wintermaanden moet de watergift minimaal zijn.

De aarden kluit mag niet uitdrogen en er mag geen vocht in de pan stagneren; tussen de gietbeurten moet de bovenste laag van het substraat (ongeveer 1,5 cm) de tijd hebben om te drogen.

Cissus rhombifolia

Bodem en bemesting

Cissus is niet veeleisend als het om de bodem gaat, maar er bestaan ​​nog steeds optimale opties. Een mengsel van bladaarde, graszodengrond, humus, turf en zand is bijvoorbeeld perfect: alle componenten moeten in gelijke hoeveelheden worden ingenomen. De ideale bodemreactie is licht zuur of neutraal.

Bij het kiezen van de maat van de pot moet je rekening houden met de leeftijd van de plant en de mate van ontwikkeling van de wortels. Voor jonge zaailingen is de optimale diameter van de container ongeveer 9 cm, naarmate de plant groeit, moet bij elke transplantatie de grootte van de pot toenemen. De verhouding tussen de diameter en de hoogte van de bloempot is standaard. Cissus kan het beste worden geplant in hangende potten met steun waaraan de scheuten zich zullen hechten tijdens het groeien.

Elke samenstelling met een hoog stikstofgehalte die wordt gebruikt voor het voeden van kamerbloemen is geschikt als meststof (actieve vegetatie is onmogelijk zonder voldoende stikstof). Cissus kenmerkt zich door een snelle groei en neemt daardoor zeer snel voedingsstoffen op, waardoor het substraat uitgeput raakt.Door van april tot augustus tweemaal per maand vloeibare mest toe te dienen, zorgt u voor een snelle ontwikkeling van de plant.

Rhomboid cissus heeft vooral voeding nodig, omdat deze soort een zeer weelderige, volumineuze kroon vormt. De plant moet eens in de twee weken minerale en organische meststoffen krijgen.

Advies
Het tijdschrift purity-nl.htgetrid.com raadt aan om het hele jaar door te bemesten als de temperatuur en het licht van de cissus gedurende de hele periode constant blijven. Dit wordt verklaard door het feit dat de plant onder dergelijke omstandigheden geen rustperiode kent.

Cissus groeit vaak erg snel, dus het snoeien en knijpen van scheuten is een noodzakelijke onderhoudsmaatregel. De tijd voor het belangrijkste sanitaire snoeien vindt plaats in het voorjaar, dit zorgt voor de verjonging van de plant. Het hele jaar door wordt aanbevolen om gedroogde, verwelkte, beschadigde of zieke takken te verwijderen en formatief snoeihout te maken.

Voortplanting en transplantatie

De voortplanting van Cissus wordt uitgevoerd door de struik en stekken te verdelen. De eerste methode wordt meestal gebruikt voor voorjaarstransplantatie. Het is noodzakelijk om de bloem samen met het wortelsysteem uit de pot te halen en in verschillende delen te verdelen, en ze vervolgens in aparte containers te planten. Elk onderdeel moet een volumineus wortelstelsel en een volwassen, gevormde scheut bevatten.

Om een ​​nieuwe plant uit een stek te verkrijgen, moet je de bovenkant van de scheut met meerdere bladeren afsnijden en in water of een vochtig zand-turfmengsel plaatsen. Het stekje moet zo blijven totdat de wortels groeien, waarna het wordt getransplanteerd in permanente grond bedoeld voor een volwassen bloem.

Advies
Duik meerdere stekken tegelijk in één pot, dit zorgt voor de pracht en vertakking van de plant in de toekomst.

Jonge cissus wordt jaarlijks vóór het vijfde levensjaar getransplanteerd; een oudere plant moet eens in de 2-3 jaar worden herplant. De optimale tijd voor de procedure is het vroege voorjaar en de beste manier is overslag.

Plagen en ziekten

Bijzonder gevaarlijk voor cissus zijn bladluizen, heteroklauwen en spintmijten.

De belangrijkste symptomen van bladluizen:

• de bladeren worden geel en krullen;
• Op de bladeren verschijnen kleverige insectenafscheidingen (met ernstige schade).

Als het aantal bladluizen klein is, wast u de insecten eenvoudig af met water en zeep. In geval van ernstige schade is behandeling met insecticiden noodzakelijk; de preparaten "Aktellik", "Decis", "Aktara", "Tanrek", "Commander", "Fitoverm" zijn geschikt voor deze doeleinden.

Symptomen van een spintbesmetting zijn kleine witachtige vlekjes op de bladmessen, die later brede, lichte plekken worden en ervoor zorgen dat de bladeren uitdrogen. De parasieten zijn klein en leven aan de onderkant van bladeren in het web. Het uiterlijk van mijten wordt bevorderd door weinig water geven, hoge temperaturen en droge lucht. Behandeling met minerale olie en zeep helpt milde plagen te elimineren; insecticiden "Akarin", "Fitoverm", "Molniya", "Vermitek" zullen een groot aantal insecten aankunnen.

In warme en vochtige omstandigheden kan cissus worden aangevallen door meerklauwige mijten. De bladeren groeien niet aan de toppen van de scheuten; ze krullen vaak naar beneden, worden grof en er vormt zich een bruine korst op de bladstelen. Met zeep, minerale olie of behandeling met insecticiden (Fitoverm, Molniya, Akarin, Vermitek) kunt u ongedierte vernietigen.

Cissus-ziekten:

1. Echte meeldauw - Er verschijnt een witte coating op de bladeren en bladstelen.Behandeling met de preparaten "Strobi", "Topaz", "Jet", "Chistotsvet" is effectief.
2. Wortelrot - de bladeren worden lichtgroen van kleur, met een mat oppervlak, worden geleidelijk geel en verdorren, de wortels zijn verrot en zien er gerafeld uit, terwijl de schaal achter de kern blijft. De ziekte verspreidt zich in substraten met een lage zuurgraad. Als maatregel om wortelrot te voorkomen, moet de plant niet vaak, maar overvloedig worden bewaterd. "Alirin-B" of "Fitosporin-M" wordt gebruikt als middel om de plaag te bestrijden; het is noodzakelijk om het medicijn onder de wortel van de plant te gieten.
3. Hoekige plek treedt op als gevolg van ongeschikte groeiomstandigheden voor de bloem. Op de bladmessen vormen zich geelbruine vlekken met duidelijke grenzen.

Bruikbare tips

Aanbevelingen van ervaren bloemenkwekers zullen helpen om de oorzaak van het probleem correct te bepalen en tijdig te elimineren, waardoor een goede groei en een uitstekend uiterlijk voor de kamerbloem worden gegarandeerd:

1. Bladeren drogen vaak uit en vallen af ​​als gevolg van plotselinge veranderingen in kamertemperatuur of tocht. Verplaats de plant naar een andere plaats waar er geen directe luchtstromen en temperatuurschommelingen zijn.
2. De punten van de bladeren drogen uit als de lucht in de kamer erg droog is. Regelmatig spuiten.
3. De scheuten worden klein en drogen uit als de luchtvochtigheid in de kamer te hoog of te laag is.
4. De bloemgroei vertraagt ​​sterk als er onvoldoende voedingsstoffen in de bodem zitten. Voed de plant met een oplossing van complexe minerale meststoffen.
5. De bladeren krullen, er zijn donkere vlekken en schimmels zichtbaar - dit betekent dat er te vaak wordt gespoten.
6. Bladeren verliezen kleur als er een tekort aan voedingsstoffen in het substraat is.Voed de plant met minerale meststoffen.
7. Bleke bladeren duiden op te veel licht. Verplaats de pot met de plant naar een donkerdere plek.
8. Bij gebrek aan licht worden de onderste delen van de stengels kaal. Verlicht met een fytolamp of zet de bloempot dichter bij het raam.
9. De bladeren beginnen geel te worden als gevolg van onvoldoende watergift of het gebruik van hard water voor dit doel. Bladeren kunnen ook geel worden als het grondmengsel uitgeput of zout is. Geef de plant water als de bovenste laag van het substraat uitdroogt, neem hiervoor zacht water, geef hem tijdig voeding en plant hem opnieuw in verse grond.
10. Bruine vlekken op de bladeren duiden op een tekort aan fosfor in het substraat. Voed de bloem met minerale meststof die voldoende fosfor bevat.